Historia
Wieża zamku Cas Troggy (Castell Troggy) po raz pierwszy została wspomniana w źródłach w 1305 roku jako nowo powstała. Wzniesiona została przez możnego Rogera Bigoda III, piątego earla Norfolk, jako część jego dworku myśliwskiego, który planowano silnie ufortyfikować (masywne, grube mury, wieże narożne).
Rodzina Bigod w 1245 roku uzyskała władztwo (lordship) Chepstow, zaś sam Roger po 1270 roku przystąpił do przebudowy swej siedziby oraz wspierał prace budowlane w cysterskim opactwie Tintern. Inwestycje te spowodowały pod koniec XIII wieku kłopoty finansowe earla. Jako, że nie posiadał dziedzica, a stosunki z własnym bratem układały się bardzo złe, postanowił, że po śmierci jego dobra przypadną Koronie, w zamian za rentę wypłacaną przez władcę za życia. Pozwoliło to earlowi podjąć kolejne inwestycje budowlane, w tym Cas Troggy, wzniesione około 1303 – 1304 roku.
Niedługo po śmierci Rogera w 1306 roku zamek prawdopodobnie został on opuszczony, być może nie został nawet nigdy ukończony. Ostatnie przekazy źródłowe o Cas Troggy pojawiły się w latach 1308 – 1310, kiedy to odnotowano płatności na rzecz zamkowego zarządcy. Później źródła pisemne już milczały, zapewne z powodu porzucenia budowli.
Architektura
Zamek został wzniesiony na podmokłym, bagnistym terenie w pobliżu lasów Wentwood. W planie uzyskał kształt prostokąta zajmującego płaski obszar o wymiarach około 27 na 42 metry, sąsiadującego od północy ze strumieniem. Otoczony był fosą, po stronie zachodniej o szerokości 15 metrów i 10 metrów szerokości po stronie południowej, a także kurtynami muru obronnego, z których co najmniej południowa posiadała znaczną grubość 2,7 metra powyżej cokołu. Podmokły teren oraz pobliski strumień sprawiał, że fosa najpewniej była nawodniona.
Południowo – zachodni i południowo – wschodni narożnik murów wzmacniały cylindryczne lub wieloboczne wieże, przy czym wieża zachodnia stała na 4 metrowej wysokości pagórku, a wschodnia przed sąsiednią kurtyną muru posiadała nietypowy aneks, prawdopodobnie mieszczący latryny z odpływami skierowanymi do umieszczonego na dole dołu kloacznego. Wnętrza wież posiadały ośmioboczne kształty o średnicy do 6 metrów. Mieściły komory w przyziemiu oraz co najmniej dwa górne piętra. Najniższe pomieszczenia zapewne były przeznaczenia gospodarczego, a wyższe pełniły rolę mieszkalną.
Przy południowym fragmencie muru utworzono od wewnątrz kominek i dwa otwory okienne. Najpewniej ta część ściany była fragmentem budynku mieszkalnego (hall), przystawionego do południowej kurtyny muru. Przypuszczalnie miała to być jedynie część ambitnego, ale nigdy nie ukończonego założenia, z kolejnymi skrzydłami i wieżami od północy, wschodu i zachodu.
Stan obecny
Do dnia dzisiejszego przetrwał południowy fragment muru oraz relikty dwóch wież narożnych. Jedna z nich zachowała się do wysokości 6-7 metrów, druga do około 3,5 metra. Ponadto w kurtynie muru pomiędzy nimi widoczne są relikty kominka i otwory okienne. Zabytek nie jest objęty ochroną, teren jest gęsto zarośnięty roślinnością i zaniedbany.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Davis P.R., Forgotten Castles of Wales and the Marches, Eardisley 2021.
Salter M., The castles of Gwent, Glamorgan & Gower, Malvern 2002.