Historia
Kościół został wzniesiony w XIII wieku, a następnie gruntownie odrestaurowany i prawdopodobnie rozbudowany pod koniec XV lub na początku XVI wieku. Po raz pierwszy wzmiankowany był w dokumencie z 1254 roku. W XVII stuleciu dobudowana została kruchta z małą dzwonnicą. Mniejsze renowacje budynek przeszedł w XIX i XX wieku.
Architektura
Kościół wzniesiono na opadającym ku morzu terenie, pomiędzy przybrzeżnym szlakiem a skarpami. Pierwotny budynek był zapewne mniejszy niż dzisiejszy, lecz składał się tak jak obecnie z prostokątnej nawy i prezbiterium, tworzących jedną całość i przykrytych jednym dachem. Wejście do niego prowadziło poprzez prosty, ostrołucznie zamknięty portal północny.
W XV i XVI wieku ściany zostały podwyższone, a budynek powiększony w kierunku zachodnim. Zapewne poszerzeniu uległy wówczas okna, z wąskich prawie szczelinowych, na jedno i dwudzielne, zamknięte trójliśćmi, wstawione w czworoboczne ościeża. Wymieniono również dach i więźbę dachową (obecny został wydatowany dendrochronologicznie na lata 1502-1539). Wewnątrz nawę od prezbiterium oddzielało lektorium.
Stan obecny
Kruchta po stronie południowej obecnego kościoła jest dodatkiem już nowożytnym, choć można spotkać opinie o jej późnośredniowiecznym pochodzeniu. Duża część okien została przekształcona w XVIII i XIX wieku, lecz zachowało się późnogotyckie okno południowe i szczelinowy otwór zachodni, być może z XIII wieku. Wewnątrz widoczna jest późnośredniowieczna więźba dachowa. Obecnie zachowane lektorium posiada tylko niektóre fragmenty średniowieczne.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Salter M., The old parish churches of North Wales, Malvern 1993.
Wooding J., Yates N., A Guide to the churches and chapels of Wales, Cardiff 2011.
Strona internetowa coflein.gov.uk, St Celynnin’s church, Llangelynnin.