Historia
Grobowiec w Capel Garmon powstał w III tysiącleciu p.n.e. Został zbudowany w okresie neolitu przez wczesne społeczności rolnicze, które zamieszkiwały okoliczne tereny. Jego wyjątkowość polega na podobieństwie do odległych o 160 km grobowców w pobliżu rzeki Severn w południowo – wschodniej Walii, co z kolei uprawdopodabnia jakąś formę kontaktów między tymi terenami. Chociaż w Capel Garmon odnaleziono neolityczne pozostałości ceramiki kultury pucharów dzwonowatych, badania wykopaliskowe sugerują, że grobowiec używany był dłużej i prawdopodobnie został ostatecznie zapieczętowany pod koniec neolitu lub na początku wczesnej epoki brązu.
Architektura
Pierwotnie grobowiec składał się ziemno – kamiennego kopca (cairn) w którym od wejścia po południowej stronie prowadził korytarz do centralnego, kwadratowego pomieszczenia. Stamtąd grobowiec rozgałęział się na wschód i zachód do dwóch okrągłych komór. Ściany i stropy grobowca podtrzymywane były przez kamienne płyty ułożone bez użycia zaprawy murarskiej. Kopiec miał formę zbliżoną do trapezu o długości 30 metrów i szerokości około 15 metrów. z dwoma wybrzuszeniami po stronie wschodniej. Całość otoczona była mniejszymi kamieniami.
Stan obecny
Do czasów współczesnych nie zachował się ziemny kopiec przykrywający grobowiec, a tylko zachodnia komora przykryta jest 14-tonową, kamienną płytą. Obecne wejście do grobowca powstało w XIX wieku, kiedy zabytek był wykorzystywany jako stajnia. Wstęp na teren grobowca możliwy jest za darmo codziennie od godziny 10.00 do 16.00.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Castleden R., Neolithic Britain: New Stone Age sites of England, Scotland and Wales, London 1992.
Strona internetowa coflein.gov.uk, Capel Garmon burial chamber.
Strona internetowa stone-circles.org.uk, Capel Garmon Neolithic Chambered Long Cairn.