Historia
Pierwotny kościół powstał w XII wieku jako świątynia filialna opactwa benedyktyńskiego św. Jana, czyli późniejszej katedry w Brecon. Z 1200 roku zachowała się informacja o przekazaniu przez radę miejską 12 pensów na knot do palenia w trakcie mszy za duszę ofiarodawców. W XIV wieku kościół został gruntownie przebudowany oraz powiększony o wieżę w 1521 roku, ufundowaną przez Edwarda Stafforda, księcia Buckingham. Na początku XIX wieku oraz następnie w 1857 roku budowlę poddano renowacji.
Architektura
Pod koniec średniowiecza kościół składał się z trzech naw na planie wydłużonego prostokąta, przy czym z nawy głównej nie wydzielono zewnętrznie prezbiterium, a nawa północna i południowa były nieznacznie krótsze. Wewnątrz nawa główna na południową otwierała się siedmioma arkadami, na północną zaś pięcioma. Po stronie zachodniej do nawy głównej dostawiona została czworoboczna wieża o wysokości 27 metrów. W jej północno – wschodnim narożniku usytuowano wieloboczną wieżyczkę mieszczącą klatkę schodową. Wejście do południowej nawy poprzedzone zostało niewielką kruchtą.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Salter M., The old parish churches of Mid-Wales, Malvern 1997.
Strona internetowa historypoints.org, St Mary’s Church, Brecon.
Strona internetowa stmarysbrecon.org.uk, History.