Keith – wieża mieszkalna Milton

Historia

   Wieża Milton wzniesiona miała zostać około 1480 roku z fundacji Georga Ogilvie z Milton, po tym gdy ożenił się z córką earla Huntly i wszedł w posiadanie dóbr Drumnakeith. Przez kolejne dwieście lat była siedzibą rodu Ogilvie. Jej renowację przeprowadzić miała w 1601 roku Margaret Ogilvie. W 1707 roku na skutek koligacji małżeńskich wieża przeszła na własność rodu Oliphant, zagorzałych jakobitów, którzy po upadku powstania w obronie praw Stewartów, zostali pozbawieni tytułów i majątku. Z powodu zubożenia i zaniedbań nowych właścicieli, po 1715 roku opuszczona wieża Milton zaczęła popadać w ruinę, aż ostatecznie w pierwszej połowie XIX wieku, została częściowo rozebrana z powodu chęci pozyskania materiałów budowlanych.

Architektura

   Wieża otrzymała w planie wymiary 7,2 x 5,2 metra, przy murach grubych jedynie na 0,9 metra, jednak strzępia murów po stronie południowej i pozostałości tamże kominka wskazują, iż pierwotnie była dłuższa o co najmniej jeden trakt. Posiadała trzy główne kondygnacje oraz poddasze przykryte dwuspadowym dachem opartym na prostych trójkątnych szczytach. Wewnątrz jedynie najniższa kondygnacja przykryta była sklepieniem kolebkowym. Zapewne przeznaczona była ona na cele gospodarcze, gdyż doświetlały ją jedynie dwa wąskie otwory, a dostęp do niej prowadził od strony zachodniej, z przyległego dziedzińca o mniej więcej trójkątnym kształcie i wymiarach 25 x 10 metrów. Na pierwszym piętrze niezachowanej części południowej prawdopodobnie znajdowała się ogrzewana kominkiem komnata dzienna (hall) o charakterze reprezentacyjnym. Pozostałe pomieszczenia musiały pełnić rolę mieszkalną, choć zachowana północna część wieży charakteryzowała się skromną ilością otworów okiennych i bardzo małymi ich rozmiarami.

Stan obecny

   Obecnie zachowana jest jedynie północna cześć wieży, a o jej pozostałej części świadczą tylko strzępia murów, relikty kominka i przejścia w murze. Zabytek nie jest przystosowany do zwiedzania, choć można zajrzeć do wnętrza najniższej, sklepionej kondygnacji.

pokaż zabytek na mapie

powrót do indeksu alfabetycznego

bibliografia:
Coventry M., The castles of Scotland, Prestonpans 2015.

MacGibbon D., Ross T., The castellated and domestic architecture of Scotland from the twelfth to the eighteenth century, t. 4, Edinburgh 1892.
Salter M., The castles of Grampian and Angus, Malvern 1995.