Historia
Kościół zbudowany miał zostać około 1263 roku, kiedy to mieszczanie otrzymali od arcybiskupa ostrzyhomskiego prawo do budowy własnego kościoła, lecz prawdopodobnie jego budowa miała miejsce dopiero w pierwszej połowie XIV wieku, zaś wcześniejsza wzmianka dotyczyła obecnej świątyni parafialnej. Według źródeł pisanych kościół Panny Marii Siedmiobolesnej był kościołem parafialnym aż do 1479 roku. W XVII wieku przed południowym wejściem do nawy wzniesiono kruchtę, a cały budynek otoczone murem. Duża przebudowa kościoła miała miejsce w XVIII wieku, kiedy nawa została sklepiona, a elewacje zostały zmodyfikowane. W XIX wieku kościół zaopatrzono w nowe elementy wyposażenia.
Architektura
Kościół powstał jako nieduża, bezwieżowa, jednonawowa świątynia z nieco węższym, wielobocznie zamkniętym na wschodzie prezbiterium i zakrystią od strony północnej. W okresie gotyku jego wnętrze oświetlały wąskie okna ostrołukowe w nawie, nieco wiesze okna ostrołuczne w prezbiterium i pojedyncze okno o bardzo wąskim prześwicie we wschodniej ścianie zakrystii. Wejście prowadziło poprzez południowy portal do nawy i portal z prezbiterium do zakrystii. Jako, że prezbiterium od zewnątrz wzmocniono przyporami, w środku założone sklepienie sześciodzielne z żebrami spiętymi okrągłym zwornikiem. Dodatkowo w południowej ścianie utworzono półkoliście zamknięte sedilium. Nawa pierwotnie przykryta była drewnianym stropem.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Strona internetowa apsida.sk, Partizánska Ľupča – cintorínsky kostol.