Historia
Wczesnogotycki kościół został zbudowany w latach siedemdziesiątych XIII wieku w miejscu starszej romańskiej rotundy z XII wieku i jeszcze starszego cmentarza z XI stulecia. Wieś Martin wymieniana została w 1284 roku i wtedy kościół musiał już istnieć.
W okresie gotyckim kościół był wielokrotnie przebudowywany i rozbudowywany. W połowie XIV wieku zamknięto sklepienia ponad nawą, a w latach 50 i 60-tych XV wieku budynek został naprawiony po spaleniu Martina w 1433 roku. Nieco później zaczęto budować północną kaplicę, która została ukończona w 1523 roku. Architektoniczny rozwój budynku praktycznie zakończył się w XVII wieku przez dodanie zachodniej kruchty w stylu renesansowym.
W XVIII i XIX wieku kościół kilkukrotnie ulegał pożarom, między innymi w 1718, 1843 i 1881 roku, wymagając odbudowy i drobnych poprawek. Podczas remontu po pożarze z 1881 roku usunięto mur wokół kościoła, który cztery lata później zastąpiono nowym. Na początku XX wieku budowla otrzymała nowy dach. Naprawy budowlane przeprowadzono również w latach 1981-1988.
Architektura
Pierwotny kościół był jednonawową budowlą z prosto zakończonym prezbiterium po stronie wschodniej, niewielką więżą na zachodzie (podwyższoną po 1433 roku) i dobudowaną nieco później zakrystią po stronie północnej. W pierwszych latach XVI wieku dobudowano kaplicę północną i południową.
Wewnątrz pojedyncze przęsło prezbiterialne zwieńczono sklepieniem krzyżowym z żebrami spiętymi małym zwornikiem z ośmiopłatkową różą i opadającymi w narożach na dość masywne służki z kapitelami. Sklepienie krzyżowo – żebrowe nawy osadzono na nisko powieszanych wspornikach. W jej zachodniej części pierwotnie mieściła się empora. Późnogotyckie kaplice otwarte zostały do nawy wielkimi arkadami.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Strona internetowa apsida.sk, Martin.