Jazernica – kościół św Barbary

Historia

   Kościół św. Barbary został zbudowany na początku XV wieku, na fundamentach starszego budynku z końca XIII wieku lub początku XIV stulecia. Remont budowli przeprowadzony został około 1507-1508 roku, kiedy to założona została nowa więźba dachowa. W okresie tym wykonano również późnogotyckie wyposażenie budowli, w tym ołtarz skrzydłowy, którego obrazy mógł wykonać mistrz z regionu naddunajskiego. Kolejna modyfikacja świątyni miała miejsce około roku 1730, kiedy w przestrzeni nawy została umieszczona drewniana empora, zwiększająca pojemność niewielkiego kościoła. Wykonano też wówczas nowe pokrycie dachowe.

Architektura

   Kościół uzyskał w XV wieku formę jednonawową, z półokrągłym prezbiterium po stronie wschodniej płynnie przechodzącym w korpus nawowy i zakrystią po stronie północnej. Po stronie południowej nawy i niewyodrębnionego zewnętrznie prezbiterium przepruto późnogotyckie okna: dwa dwudzielne, rozglifione od zewnątrz, osadzono w części dla wiernych, jedno, także dwudzielne i rozglifione ale szersze, umieszczono w części kapłańskiej. Ponadto prezbiterium doświetlane było przez mały otwór cylindryczny. W zachodniej fasadzie osadzono ostrołukowy portal wejściowy oraz okno doświetlające poddasze w partii szczytowej. Wewnątrz prezbiterium przykryto sześciodzielnym sklepieniem żebrowym.

Stan obecny

   Kościół zachował do dnia dzisiejszego bardzo prosty, wręcz archaiczny układ przestrzenny, z którego powodu powstał problem wydatowania i początków zabytku (przypomina on konstrukcje z przejściowego okresu romańsko – gotyckiego, takie  jak np. kościół w Beluša). Wewnątrz kościoła zachowało się sklepienie części prezbiterialnej oraz więźba dachowa, wydatowana dendrochronologiczne na lata 1507-1508. Bardzo cennym elementem wyposażenia jest zachowany późnogotycki ołtarz św. Anny i św. Barbary z 1517 roku. Nowożytnym dodatkiem jest wieżyczka na kalenicy zachodniej części dachu.

pokaż zabytek na mapie

powrót do indeksu alfabetycznego

bibliografia:
Babjaková Z., Ďurian K., Krušinský P., Suchý Ľ., Historické krovy sakrálnych stavieb Turca, Žilina 2008.

Slovensko. Ilustrovaná encyklopédia pamiatok, red. P.Kresánek, Bratislava 2020.