Braničev (Puruštan) – zamek

Historia

   W 1283 roku król węgierski Władysław IV w zasługę za wierną służbę nadał okoliczne tereny Piotrowi Peteny, lecz sam zamek prawdopodobnie został zbudowany dopiero pod koniec XIII wieku lub na początku XIV wieku. W 1316 roku Piotr Peteny wypowiedział posłuszeństwo Karolowi Robertowi i między innymi z zamku branicewskiego podejmował wyprawy zbrojne na majątki sprzymierzeńców królewskich. Ostatecznie do 1321 roku Piotr utracił wszystkie swe warownie: Kysak, Jasenov, Lipovec i także Braničev. Jako Puruštan zamek został wspomniany w źródłach pisemnych w 1321 roku, kiedy to po konfiskacji król Karol Robert podarował go rycerzom z rodu Baksy. Zapewne zamek został w trakcie walk uszkodzony, lecz funkcjonował jeszcze do XV wieku, kilkukrotnie zmieniając właścicieli. Wówczas to trudno dostępna, położona na uboczu warownia, została opuszczona.

Architektura

   Główną częścią zamku była, umieszczona w najwyższym miejscu terenu, cylindryczna wieża o średnicy 11 metrów i grubości ścian około 2,5 metra. Jej duża przestrzeń wewnętrzna prawdopodobnie zapewniała także warunki mieszkaniowe, co było istotne z powodu braku innych murowanych budynków. Jej ochronę zapewniał mur obronny o grubości 1,8 metra, wydzielający w przybliżeniu trójkątny dziedziniec o zaokrąglonych narożnikach. Po południowo – wschodniej stronie kolejne obwarowania tworzyły przedzamcze o kształcie trapezu. W jego południowym narożniku umieszczono cylindryczną wieżę, która flankowała bramę wjazdową. Od strony zachodniej, południowej i południowo – wschodniej zewnętrzną strefę obrony stanowiła sucha fosa oraz ziemny wał Po stronie zachodniej przekop dochodził do 30 metrów szerokości. Po stronie północno – zachodniej w przekopie znajdował się skalny blok, zapewne użyty do umieszczenia na nim pomostu łączącego obwarowania zamku z koroną ziemnego wału. Na odcinku tym obwałowania ziemne były zdwojone.

Stan obecny

   Zamek nie zachował się do czasów współczesnych. Widoczne są jedynie relikty południowego muru obronnego oraz wieży głównej. Wstęp na teren ruin jest wolny.

pokaż zabytek na mapie

powrót do indeksu alfabetycznego

bibliografia:
Bóna M., Plaček M., Encyklopedie slovenských hradů, Praha 2007.
Sypek A., Sypek.R., Zamki i obiekty warowne Słowacji Wschodniej, Warszawa 2005.