Historia
Kościół został zbudowany około 1300 roku. Najwyraźniej w XIV wieku wnętrze zostało otynkowane i ozdobione malowidłami ściennymi. Budowla straciła swoje pierwotną rangę, gdy obok powstał około 1560 roku nowy kościół św. Elżbiety Węgierskiej. Od drugiej połowy XVIII wieku budynek przestał służyć celom liturgicznym i zamienił się w kostnicę. Później kościół był używany jako spichlerz. W 1817 roku został naprawiony, a kolejne naprawy połączone z badaniami przeprowadzono w latach 1968 – 1969.
Architektura
Kaplica powstała jako prosta struktura z niemal kwadratową nawą i półokrągłą apsydą od strony wschodniej o równej szerokości co korpus. Ostrołukowy, profilowany portal wejściowy umieszczono w fasadzie zachodniej. Oświetlenie zapewniały wewnątrz jedynie dwa niewielkie, wąskie okna w elewacji południowej i jedno we wschodniej. Po stronie północnej przepruto tylko niewielki otwór szczelinowy. Wnętrze pokrywały pierwotnie gotyckie polichromie ścienne.
Stan obecny
Kaplica została zachowana w oryginalnym kształcie jako jeden z niewielu niezmienionych średniowiecznych budynków sakralnych w regionie. Niestety po pierwotnych polichromiach ściennych, prawdopodobnie uszkodzonych w trakcie renowacji z lat 1968 – 1969, widoczne są jedynie nieduże pozostałości. W trakcie powyższych prac remontowych przemurowana została także korona murów obwodowych, co uniemożliwiło wyjaśnienie pierwotnego rozwiązania konstrukcji dachu. W 1990 roku odnowione zostały elewacje zewnętrzne kościoła.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Strona internetowa apsida.sk, Beluša.