Historia
Późnogotycki kościół św. Katarzyny został zbudowany w latach 1488-1491. Do 1500 roku trwały prace nad wystrojem kościoła, wtedy też został on wyświęcony. W latach 1580 – 1672 użytkowany był przez ewangelików. W 1658 roku zaczęto odprawiać w nim msze w języku słowackim, dlatego do świątyni przylgnęła nazwa „kościoła słowackiego”. Pod koniec XIX wieku budynek został regotyzowany.
Architektura
Kościół otrzymał formę budowli jednonawowej, trójprzęsłowej z wielobocznym zamknięciem po stronie wschodniej i z szeregiem kaplic po bokach korpusu nawowego. Nawa otwarta została w ich kierunku ostrołukowymi arkadami, a same kaplice zostały zwieńczone sklepieniami sieciowymi o różnych kompozycjach. Dwa przęsła korpusu oraz zamknięcie zwieńczono sklepieniem gwiaździstym. Z powodu niestabilnego, pochyłego gruntu nad sztolniami wydrążonymi pod Placem Świętej Trójcy, nie było możliwe postawienie zbytnio rozbudowanego systemu filarów i łuków przyporowych, dlatego funkcję odciążającą ściany jedynej nawy częściowo przejął otaczający ją ciąg kaplic bocznych. Zrezygnowano również z wież, a jedynym akcentem na zewnątrz bryły stała się okrągła w rzucie klatka schodowa wbudowana w aneks oraz sygnaturka na dachu dwuspadowym. Pod kościołem umieszczona została krypta w której chowano bogatych i ważnych mieszczan.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Strona internetowa wikipedia.org, Kostol svätej Kataríny (Banská Štiavnica).