Historia
Mury miejskie zostały wzniesione w XIV wieku na miejscu wcześniejszych obwarowań drewniano – ziemnych z XIII stulecia. W początkach XV wieku wzniesiono dodatkowy zewnętrzny pierścień murów oraz wzmocniono baszty i bramy. Niszczejące fortyfikacje zaczęto rozbierać od 1822 roku.
Architektura
Pierścień obwarowań wzniesionych z piaskowca, bazaltu i cegły zakreślał kształt zbliżony do owalu. W XV wieku dobudowano drugi, niższy pas umocnień z bastejami w odległości około 8-10 metrów od kurtyny murów właściwych. W okresie tym wzmocniono również półokrągłymi basztami wewnętrzny obwód murów. Początkowo miasto posiadało dwie bramy: Dolną czyli Legnicką i Górną zwaną Kowalską, nieco później przebito furty Wilczą i Solną. Główne bramy chronione były przez wieże przybramne.
Stan obecny
Najdłuższe, lecz również mocno obniżone fragmenty zachowanych murów obronnych ciągną się od ul. Staszica do ul. Sikorskiego i dalej przy ul. Klasztornej i Pocztowej. Przetrwały także półcylindryczne baszty łupinowe. Najefektowniejszą pozostałością obwarowań jest Baszta Kowalska, będąca pierwotnie wieżą Bramy Górnej. Jej zwieńczenie jest efektem nowożytnej przebudowy.
pokaż Basztę Kowalską na mapie
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Przyłęcki M., Mury obronne miast Dolnego Śląska, Wrocław 1970.
Strona internetowa zabytek.pl, Mury miejskie Złotoryja.