Historia
Wieża została zbudowana najprawdopodobniej pod koniec XV wieku. Jej fundator nie jest znany, choć historycy wskazują na postać burgrabiego zamku kłodzkiego Jacoba Stanke von Koritau, właściciela lokalnych dóbr. Nieznana pozostaje również pierwotna funkcja wieży, możliwe, iż pełniła jedynie funkcję średniowiecznej strażnicy. Podczas wojny trzydziestoletniej w 1646 roku wieżę zniszczył pożar. W roku 1727 została odbudowana, otynkowana i nakryto ją nowym dachem. W 1966 roku przeprowadzono remont generalny.
Architektura
Budowla ma prostokątny plan o wymiarach rzutu 6,5×7 metra. Nakryta jest wysokim, czterospadowym dachem i zrekonstruowaną hurdycją. Pierwotnie była zapewne czterokondygnacyjna. W ścianach na pierwszym piętrze zachowane są relikty wykusza latrynowego i wąskie otwory okienne, interpretowane jako otwory strzelnicze lub wentylacyjne. Nie ma natomiast śladów większych okien, co mogłoby sugerować, iż nie pełniła pierwotnie funkcji mieszkalnych. Parter nakryty był stropem wspartym na kamiennych wspornikach które zachowały się do obecnych czasów. Na każdej kondygnacji mieścił się dwutraktowy układ komunikacyjny z drabiniastymi schodami, oddzielony od siebie przepierzeniem.
Stan obecny
Obecnie wieża jest własnością prywatną. Dzięki nowemu właścicielowi odzyskała średniowieczny wygląd, poprzez skucie zewnętrznych tynków i rekonstrukcję hurdycji.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Chorowska M., Rezydencje średniowieczne na Śląsku, Wrocław 2003.
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.