Historia
Kościół św. Marcina został zbudowany pod koniec XIII wieku. W połowie XIV stulecia przedłużono nawę oraz wzniesiono prezbiterium, a w kolejnym wieku dostawiono także wieżę. Na początku XVII wieku kościół został zniszczony podczas wojny polsko-szwedzkiej, a następnie odbudowany. W 1925 roku przeprowadzono jego gruntowną renowację oraz dobudowano kruchtę.
Architektura
Kościół św. Marcina składa się z trójprzęsłowego korpusu nawowego i dwuprzęsłowego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium oraz czworobocznej wieży. Nawa zbudowana jest z głazów narzutowych, prezbiterium oraz wieża z cegły w wątku gotyckim z użyciem zendrówek. Prezbiterium przekryte jest sklepieniem krzyżowo-żebrowym, a nawa stropem belkowym. Do kościoła od zachodu prowadzi ostrołukowy portal o dwóch uskokach. Charakterystycznym cechą kościoła jest rozczłonkowanie elewacji wieży licznymi podłużnymi blendami.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Mroczko T., Architektura gotycka na ziemi chełmińskiej, Warszawa 1980.
Strona internetowa icimss.edu.pl, Wrocki – kościół pw. św. Marcina.