Historia
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1351 roku, kiedy miejscowość należała do Piotra von Domantz. Była to własność książęca dzierżawiona przez rycerstwo, lecz jeszcze w późnym średniowieczu przeszła ostatecznie w ręce prywatne, stając się w drugiej połowie XV wieku posiadłością rodziny von Stoschów. W kolejnych wiekach zamek często zmieniał właścicieli. Po roku 1738 kupiony został przez cystersów z Henrykowa. W drugiej połowie XVIII wieku został zniszczony pożarem i przy odbudowie stracił charakter założenia obronnego. W rękach zakonu pozostawał do sekularyzacji dóbr w 1810 roku, od 1812 przeszedł na własność książąt Sachsen-Weimar. Zamek nie został zniszczony w 1945 roku.
Architektura
Zamek średniowieczny był zapewne założeniem regularnym, czworobocznym, może z późniejszą czworokątną wieżą. W wyniku przebudowy z XVI wieku powstały fortyfikacje artyleryjskie z pięcioma bastejami ziemnymi. Warowność wzmacniały nasypy ziemne i szerokie fosy.
Stan obecny
Zamek mocno przebudowany w XVIII i XIX wieku utracił swój pierwotny, średniowieczny wygląd. Obecnie składa się z trzech skrzydeł uformowanych z kilku budynków zgrupowanych wokół dziedzińca otwartego od północy. W wewnętrznym południowo-zachodnim narożniku zachowała się czworoboczna wieża, będąca prawdopodobnie najstarszą częścią założenia. W narożu północno-zachodnim ulokowana jest wieża cylindryczna. Zamek nadaje się do remontu, obecnie wystawiony jest na sprzedaż.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.
Pilch J., Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska, Warszawa 2005