Historia
Zamek powstał w pierwszej połowie XVI wieku z fundacji wojewody płockiego Feliksa Szreńskiego herbu Dołęga na miejscu dużo starszego drewniano – ziemnego grodu. W rękach Szreńskich osada i zamek pozostawała do połowy XVI wieku. Kolejnymi właścicielami byli Noskowscy, Bielińscy i Podolscy. W XVII wieku miast i zamek zostały zniszczone przez Szwedów. Warownia nie odzyskała już nigdy potem swego znaczenia mimo remontu przeprowadzonego w 1752 roku.Jeszcze w drugiej połowie XVIII wieku opuszczony zamek stanowił schronienie konfederatów barskich, a następnie popadł w całkowitą ruinę. W XIX wieku został rozebrany.
Architektura
Zamek leżał na kępie wśród podmokłych łąk na wschód od miasta, od którego oddzielony był podgrodziem i mokrymi fosami. Miał plan nieregularnego czworoboku zbliżonego do owalu. Ceglane mury wzniesione na koronie wałów grodziska, wzmocnione były w narożnikach czterema cylindrycznymi basztami. W kurtynie zachodniej od stron miasta mieściła się brama, poprzedzona sporym budynkiem bramnym, ozdobionym dwoma, ślepymi arkadami. Dwa najważniejsze domy zamkowe wzniesiono przy kurtynach południowej i północnej. Na osi kurtyny wschodniej znajdowała się kaplica lub ewentualnie barbakan. Droga do zamku wiodła od strony miasta po grobli.
Stan obecny
Do dnia dzisiejszego zachowały się ruiny południowego domu zamkowego, przekształconego w późniejszym okresie w klasycystyczny pałac. Od momentu pożaru i zniszczenia w 1948 roku budowla stoi pusta i niszczeje.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Kunkel R.M., Architektura gotycka na Mazowszu, Warszawa 2005.
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.