Historia
Większość badaczy przypuszcza, iż zamek w Ryczowie ufundował król Kazimierz Wielki w ramach systemu strażnic granicznych. Z powodu braku źródeł pisanych jest to jednak tylko słabo udokumentowana hipoteza. Zamek prawdopodobnie wzniesiono w XIV wieku i funkcjonował on jedynie przez XV stulecie.
Architektura
Ryczów był prawdopodobnie budowlą w typie domu wieżowego na planie czworoboku zbliżonego do trapezu o wymiarach 16x11x12x10 metrów z murami wzmocnionymi przyporami. Usytuowano go w najwyższym punkcie skalnego ostańca, wydłużonego na linii wschód – zachód, w jego najbardziej niedostępnej zachodniej części. Wejście prowadziło od strony wschodniej po drewnianym moście, czy też schodach, opartych na skalnym ostańcu.
Do podnóża skały od strony północnej przylegał niewielki majdan o wymiarach 15×25 metrów, obwiedziony wraz z górną częścią zamku przekopem i wałem ziemnym. Całość tworzyła owal o wymiarach 85×60 metrów. Przekop miał szerokość około 10 metrów i głębokość 5 metrów, przy czym w jego północno – wschodniej części znajdowała się przerwa, będąca pozostałością dawnej bramy wjazdowej. Wiódł do niej drewniany most osadzony na kamiennych filarach, a flankowała ją usytuowana zaraz obok wieża, posadowiona na obrobionej skale, ale będąca konstrukcji drewnianej.
Stan obecny
Do dzisiaj zachowały się jedynie małe fragmenty murów na wysokiej skale oraz wał ziemny do wysokości około 1,5 metra. Z racji usytuowania kamienne pozostałości zamku są trudno dostępne.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.
Sypek R., Zamki i obiekty warowne Jury Krakowsko-Częstochowskiej, Warszawa 2003.