Historia
Kościół w Przywodziu (niem. Fürstensee) prawdopodobnie zbudowany został w XV wieku. Od około 1540 roku pozostawał w rękach ewangelików pod patronatem rodziny von Wedel, która w XVIII wieku ufundowała bogate późnobarokowe wyposażenie i sfinansowała renowację stropu. Po drugiej wojnie światowej budynek wrócił w ręce katolików i otrzymał nowe wezwanie Zwiastowania NMP. W ostaniach latach przeszedł gruntowną renowację.
Architektura
Kościół zbudowano z kamienia polnego oraz cegły, wykorzystanej w narożach, górnych partiach i elementach detalu architektonicznego. Powstała niewielka, salowa budowla na planie prostokąta o wymiarach 21,1 x 9,4 metra, bez wydzielonego z bryły zewnętrznej prezbiterium, typowa dla wiejskiej sakralnej architektury średniowiecznego Pomorza Zachodniego.
Ozdobą skromnego kościoła uczyniono dwa trójkątne szczyty, wieńczące krótsze boki budynku. Zachodni rozczłonkowano trzema podłużnymi blendami o ostrołucznych zamknięciach, rozmieszczonymi w układzie piramidalnym (środkowa blenda wyższa od bocznych). Ponadto z krawędzi szczytu wyprowadzono sterczyny zakończone czterospadowymi daszkami. Wschodni, siedmioosiowy szczyt udekorowano podobnie ale z gęstszym podziałem blend i z wieżyczką na sygnaturkę umieszczoną na osi.
Oświetlenie wnętrza kościoła zapewniono wąskimi, ostrołukowymi oknami. Wejścia osadzono w dwóch ostrołukowych, profilowanych uskokami portalach, usytuowanych pośrodku ściany zachodniej i południowej. Wnętrze kościoła przykryto drewnianym stropem nad którym funkcjonowało poddasze doświetlane małymi otworami przebitymi w obu szczytach.
Stan obecny
Kościół w Przywodziu należy do grupy najlepiej zachowanych późnogotyckich, wiejskich budowli sakralnych na terenie Pomorza Zachodniego. Zawdzięcza to niewielkiej ilości nowożytnych przekształceń, zwłaszcza od strony zewnętrznej. Zachowały się obydwa portale wejściowe, okna wciąż mają wąskie, ostrołuczne kształty, przetrwały obydwa szczyty, a co więcej zabytek nie został przysłonięty żadnym współczesnym aneksem.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Lemcke H., Die Bau- und Kunstdenkmäler des Regierungsbezirks Stettin, Der Kreis Pyritz, Stettin 1906.