Historia
Pierwsze murowane założenie wznieśli prawdopodobnie członkowie rodu von Parchwitz na przełomie XIII i XIV wieku. U schyłku XIV wieku warownia znalazła się przejściowo w posiadaniu książąt legnickich, a następnie von Zedlitzów. W XVI wieku rozpoczęto przebudowę zamku na renesansową rezydencję. Zmodernizowano też fortyfikacje, tworząc zewnętrzny obwód bastejowy i dobudowano kaplicę. W latach 80-tych XVI stulecia budowlę powiększono o nowe skrzydło wschodnie. Od końca tego stulecia zamek ponownie pełnił funkcję rezydencji książęcej Piastów legnickich. W 1612 roku zdobyły go wojska szwedzkie. Kolejnymi właścicielami Prochowic byli Habsburgowie, a w latach 1742-1820 Hohenzollernowie. W 1945 roku budowla została częściowo zniszczona w wyniku działań wojennych.
Architektura
Zamek średniowieczny miał rzut zbliżony do prostokąta o wymiarach 26×38 metrów. Do kurtyny północnej przylegał ceglany dom o wymiarach 10×25 metra, podpiwniczony, trzykondygnacyjny. Do stropu przyziemia wzniesiono go z kamienia i rudy bagiennej i cegły, powyżej już tylko z cegły. Pierwsze piętro podzielone było asymetrycznie na dwa pomieszczenia, mniejsze z nich nakrywał drewniany strop, większe ceglane sklepienie kolebkowe. W pomieszczeniach były dwa wykusze latrynowe, zachodni miał konstrukcję drewnianą. Wejście na piętro prowadziło z dziedzińca zewnętrznymi, drewnianymi schodami. Stamtąd można się było dostać na obiegające podwórzec ganki obronne.
Wysokość kurtyny muru sięgała 11 metrów. W południowym jego odcinku ulokowano bramę wjazdową, flankowaną od zachodu przez czworoboczną wieżę o wysokości 30 metrów. Bramę poprzedzał most zwodzony nad fosą otaczającą zamek. Przebudowa Zedlitzów z 1540 roku doprowadziła do dostawienia w południowo – wschodnim narożu kaplicy i prostopadłego do niej budynku.
Stan obecny
Do czasów współczesnych zachowały się najważniejsze elementy zamku, w tym jego najstarsza część, czyli średniowieczne skrzydło mieszkalne oraz wieża zamkowa. Jeszcze do niedawna budowla była bardzo zniszczona i zaniedbana. Obecnie znajduje się w rękach prywatnego inwestora, który rozpoczął renowacje zabytku.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Chorowska M., Rezydencje średniowieczne na Śląsku, Wrocław 2003.
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.