Historia
Kościół w Pargowie po raz pierwszy wzmiankowany był w źródłach pisanych w 1336 roku. Funkcjonował do 1945 roku, kiedy to został opuszczony i popadł w ruinę.
Architektura
Kościół był prostą budowlą typową dla średniowiecznej wiejskiej architektury Pomorza Zachodniego. Wzniesiono go z kamieni polnych i granitowych kwadr, starannie obrobionych w narożach, na planie prostokąta o wymiarach 17 x 8,7 metra bez wydzielonego zewnętrznie prezbiterium. Oświetlenie zapewniały ostrołukowe okna (cztery na południu i dwa na północy), a wejście prowadziło od strony południowej przez portal ze zwieńczeniem w postaci trójliścia oraz od strony północnej przez portal ostrołukowy. Po stronie północnej, prawdopodobnie w późniejszym okresie, dobudowana została zakrystia.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Łuczak M., Gotyckie kościoły gminy Kołbaskowo, Szczecin 2013.