Historia
Panków od XIV wieku stanowił siedzibę rycerską, powstałą być może na wcześniejszym założeniu grodowym. Murowany zamek powstał w drugiej lub czwartej ćwierci XV wieku. W 1699 roku został poddany gruntownej przebudowie, która nadała mu charakter barokowego pałacu. W XIX wieku przeprowadzono jego restaurację, lecz w czasie drugiej wojny światowej zamek został zniszczony i od tamtego czasu pozostaje w ruinie.
Architektura
Zamek składał się z owalnego obwodu murów obronnych poprzedzonego nawodniona fosą. Wewnątrz wzniesiono dwa, zapewne piętrowe budynki z których jeden znajdował się w północnym łuku obwodu, a drugi naprzeciwko. Wjazd odbywał się przez czworoboczną, trójkondygnacyjną wieżę bramną o wymiarach 5 x 6 metrów. Wieża ta nie posiadała piwnicy i zwieńczona była krenelażem. Brama była szeroka od strony zewnętrznej, lecz wewnątrz mocno zwężało się dwuramiennym portalem.
Stan obecny
Obecnie przebudowany na nowożytny pałac zamek, znajduje się w stanie niezabezpieczonej ruiny. Z pierwotnego, średniowiecznego założenia najciekawszym elementem jest zachowana wieża bramna. Ponadto widoczna jest fosa zamkowa, dolne partie muru obronnego oraz relikty pierwotnego domu północnego.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Chorowska M., Rezydencje średniowieczne na Śląsku, Wrocław 2003.
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.