Historia
Zamek powstał na początku XV wieku, kiedy wieś Owiesno należała do rodu Pogorzelów. Mieszkali tu oni do początku XVII wieku. Do 1679 roku zamek stanowił rezydencję hrabiego Augusta z Legnicy, stryja ostatniego z Piastów śląskich. Po 1797 roku stał się własnością rodziny von Seidlitzów, którzy mieszkali w nim do II wojny światowej. Od XVII do XIX wieku był wielokrotnie przebudowywany.
Architektura
Siedziba rycerska mieściła się w północno – wschodniej, górnej części osady w dolinie potoku. Średniowieczny zamek Pogorzelów był założeniem na planie zbliżonym do koła o średnicy około 30 metrów z wieżą postawioną w linii kamiennych murów obwodowych. Brama znajdowała się albo od północy, albo od południa, a domy i budynki gospodarcze zamykały dziedziniec. Zamek otoczony był także drugim obwodem muru o grubości 1-1,4 metra, z którego zachowało się od północy 9 otworów strzelczych, oraz nawodnioną fosą. Wjazd flankowany był przez dodatkową czworoboczną wieżę zewnętrznego pasa obwarowań.
Stan obecny
Zamek w Owieśnie to smutny przykład karygodnych zaniedbań, gdyż jeszcze w latach 50-tych XX wieku był dobrze zachowany, z dachami i wieżą włącznie. Popadł w ruinę w latach 60-tych gdy runęła wieża i ulegał szybkiej degradacji. Dopiero w XXI wieku znalazł się pod opieką Fundacji „Zamek Chudów”, która oczyściła zamkową fosę oraz odgruzowała i uporządkowała obiekt. W roku 2009 przeprowadzono pierwsze prace zabezpieczające, które objęły wieżę, na lewo od głównego wejścia.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Chorowska M., Rezydencje średniowieczne na Śląsku, Wrocław 2003.
Leksykon zamków w Polsce, red. L.Kajzer, Warszawa 2003.
Rosiek A.M., Siedziby rycerskie w księstwie świdnicko -jaworskim do końca XIV wieku, Kraków 2010.