Historia
Kościół po raz pierwszy wzmiankowany był w 1323 roku. W XV wieku został powiększony o wieżę i zakrystię oraz nakryty sklepieniami.
Architektura
Kościół osiągnął formę budowli jednonawowej z prostokątnym węższym od nawy prezbiterium i czworoboczną wieżą od zachodu, a także dobudowaną od strony północno-wschodniej zakrystią. Mury obwodowe korpusu oraz prezbiterium kościoła zostały wymurowane z kamienia polnego, natomiast wieżę i szczyt wschodni zbudowano z cegły w układzie polskim z użyciem układanej w romby zendrówki. Do wnętrza prowadziły gotyckie ostrołukowe portale w ścianie zachodniej wieży i w przejściu z kruchty pod wieżą do nawy. Wschodni szczyt prezbiterium został bogato ozdobiony blendami i sterczynami.
