Historia
Kościół w Łęcznie (niem. Lenzen) wybudowany został pod koniec XV wieku lub na początku XVI stulecia. W 1534 roku został przejęty przez gminę ewangelicką, która przeprowadzała jego doraźne remonty w następnych stuleciach. W 1867 roku został przedłużony po stronie wschodniej i zamknięty neogotycką apsydą oraz powiększony o zakrystię. Po zakończeniu II wojny światowej wrócił w ręce katolików pod nowym wezwaniem NMP Królowej Polski. Renowację kościoła przeprowadzono w latach 70-tych XX wieku.
Architektura
Kościół usytuowany został w centrum wsi, na wzniesieniu którego owalny, nieco trójkątny w planie kształt pierwotnie przeznaczony był na cmentarz. Wzniesiono go z cegły uzupełnianej polnymi kamieniami, jako orientowaną względem stron świata budowlę na planie prostokąta bez wydzielonego zewnętrznie z bryły prezbiterium. Na osi fasady zachodniej usytuowano czworoboczną w planie wieżę. Elewacje zewnętrzne nawy wzmocniono płytkimi przyporami, czy też lizenami, pomiędzy którymi przepruto ostrołukowe okna. Wejście w postaci mocno profilowanego wklęskami i ćwierćwałkami, ostrołukowego portalu utworzono od zachodu, w przyziemiu wieży. Nad nim umieszczono na osi wnękę i powyżej dwa przeźrocza, wszystkie zamknięte łukami odcinkowymi. Po dwa przeźrocza umieszczone zostały także w wieży od północy i południa.
Stan obecny
Z okresu średniowiecza zachowała się wieża oraz mury obwodowe nawy do wysokości trzeciej osi, przy czym ściany były w późniejszym okresie nadbudowywane powyżej umieszczonej na wysokości 2,6 metra odsadzki, widocznej wewnątrz korpusu. W całości nowożytna jest też zakrystia po stronie północnej oraz apsyda wschodnia. Wieża być może pierwotnie była wyższa, gdyż obecnie posiada jedynie dwie kondygnacje i przemurowaną koronę ścian. Okna nawy zostały przekształcone. Spośród pierwotnych detali architektonicznych warty uwagi jest portal w przyziemiu wieży.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Biała karta ewidencyjna zabytków architektury i budownictwa, kościół filialny p.w. MB Królowej Polski, D.Horoszko, nr 472, Łęczno 1998.
Die Bau- und Kunstdenkmäler der Provinz Pommern, Kreis Belgrad und Nachträge zum Kreise Colberg-Körlin, red. L.Böttger, Stettin 1890.
Pilch J., Kowalski S., Leksykon zabytków Pomorza Zachodniego i ziemi lubuskiej, Warszawa 2012.