Historia
Parafia w Gołyminie powstała w pierwszej połowie XV wieku, a murowany kościół wzniesiono na początku XVI stulecia. W 1806 roku został zniszczony przez pożar, lecz odbudowano go około 1820 roku. W trzeciej ćwierci XIX wieku dostawiono kruchty i wymieniano strop. Przed 1935 roku przekształcono wnętrze kościoła, między innymi przesklepiając prezbiterium.
Architektura
Kościół jest orientowany, wzniesiony z cegły w układzie gotyckim i uzupełniany kamieniami polnymi i mocno wypaloną cegłą zendrówką. Składa się z salowej, prostokątnej nawy i niewyodrębnionego zewnętrznie prezbiterium. W narożach i przy dłuższych ścianach został wzmocniony przyporami. Po stronie północno – wschodniej dobudowana została gotycka zakrystia, kruchty są już dodatkami nowożytnymi. Cechą charakterystyczną kościoła są dwa wspaniałe gotyckie szczyty: wschodni i zachodni. Wnętrze nawy nakrywa drewniana, otwarta więźba dachowa.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Żabicki J., Leksykon zabytków architektury Mazowsza i Podlasia, Warszawa 2010.