Historia
Dobre Miasto powstało w 1329 roku na miejscu grodu pruskiego, położonego pośród bagien i rozlewisk rzeki Łyny. Dla potrzeb obronnych i młyna przekopano kanał i utworzono sztuczną wyspę. Około połowy XIV wieku obronność miasta powiększono przez budowę murowanych murów obronnych. Nie uchroniły one go od zniszczeń wojennych w latach 1414, 1520, 1627, a także w 1703 roku, kiedy to były już archaiczne i w złym stanie technicznym.
Architektura
Obwód murów obronnych otrzymał formę wydłużonego wieloboku kształcie zbliżonym w plenie to prostokąta. Został on wpasowany w niewielkie zakole rzeki Łyny, która ochraniała miasto od południa i wschodu. Od północy i zachodu dodatkowym zabezpieczeniem była natomiast mniejsza rzeczka Mała Łyna, silnie meandrująca po stronie południowej, gdzie ostatecznie wpadała do Łyny.
Pierścień obwarowań wzmocniony został czworobocznymi basztami wykuszowymi (otwartymi od strony miasta), gęściej rozlokowanymi od bardziej zagrożonej północnej strony. Naroża wschodnie obwarowań wzmocnione zostały basztami cylindrycznymi, masywniejszymi i odporniejszymi na ostrzał. Spośród nich baszta Bociania wzniesiona została z czerwonej cegły oraz z granitu polodowcowego na rzucie koła, z pięcioma kondygnacjami strzelniczymi oraz z lochem więziennym. Przykryta została dachem stożkowym. Wejście do jej wnętrza prowadziło przez dwa zwieńczone łukiem odcinkowym portale o uskokowych ościeżach, na wysokości korony muru obronnego oraz ostrołukowym, uskokowym portalem z poziomu gruntu.
Do miasta prowadziły trzy bramy, usytuowane od strony Głotowa, Ornety i Jezioran (bramy Głotowska, Ornecka i Łąkowa). Południowo – zachodnią część miasta zdominowana była przez zabudowania kolegiackie, połączone z obwarowaniami miejskimi.
Stan obecny
Elementem murów obronnych który przetrwał do dnia obecnego w najlepszym stanie jest tzw. baszta Bociania we wschodniej części miasta. W jej wnętrzu ulokowane jest obecnie muzeum historii Dobrego Miasta. Poza Basztą Bocianią ślady po dawnych fortyfikacjach możemy jeszcze zobaczyć przy ul. Jacka Malczewskiego, gdzie pozostały ruiny drugiej baszty.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Czubiel L., Domagała T., Zabytkowe ośrodki miejskie Warmii i Mazur, Olsztyn 1969.