Historia
Kościół Wniebowzięcia NMP i św Stanisława w Bodzentynie ufundował kardynał Zbigniew Oleśnicki w 1413 roku na miejscu dawnej świątyni zniszczonej przez pożar. Budowę nowej okazałej świątyni zakończono w 1452 roku. W XVII wieku obniżeniu uległ dach, a okna nawy głównej zamurowano.
Architektura
Kościół jest pokaźną, gotycką budowlą z późnorenesansowymi sklepieniami, w typie bazylikowym, orientowany na linii wschód – zachód, wybudowany z cegły. Składa się z trójnawowego i czteroprzęsłowego korpusu oraz trójprzęsłowego, zamkniętego trójbocznie prezbiterium. Do północnej strony prezbiterium dobudowana została zakrystia i skarbiec a przy korpusie od południa kruchta. Na zewnątrz kościół opięty jest przyporami, między którymi umieszczono ostrołukowe, obustronnie rozglifione okna. Wejścia ozdobione są czterema ostrołukowymi portalami gotyckimi z piaskowca i jednym schodkowym z laskowaniami.
We wnętrzu, w zakończeniu południowej nawy widoczna jest późnogotycka chrzcielnica z 1492 roku, wykonana z piaskowca o przekroju ośmiokątnym. Gotyckim zabytkiem jest także datowana na około 1430 rok rzeźba tzw. Pięknej Madonny i tryptyk bodzentyński wykonany w 1508 roku. Renesansowy ołtarz główny, wykonany w latach 1545-1546, pierwotnie ufundowany został przez Zygmunta Starego dla katedry wawelskiej.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Architektura gotycka w Polsce, red. T. Mroczko i M. Arszyński, Warszawa 1995.
Strona internetowa zabytkowekoscioly.net, Bodzentyn, kościół Wniebowzięcia NMP.