Historia
Dokładna data powstania zamku nie jest znana, późniejsze źródła podają jedynie niezbyt pewny rok 1284. W dokumentach historycznych zamek pojawił się dopiero w 1429 roku, choć jego forma architektoniczna pozwala przypuszczać, iż kamienne obwarowania na miejscu wcześniejszych drewniano – ziemnych, mogły powstać najpóźniej w połowie XIV wieku, a nawet pod koniec XIII stulecia. Zamek był jedną z kilku warowni stanowiących ekonomiczne zaplecze komturii wendeńskiej. Z racji niezbyt dużej wagi nie pojawiał się zbyt często w źródłach. Podobnie jak większość inflanckich zamków, także Trikaten został zniszczony przez wojska Iwana Groźnego w drugiej połowie XVI wieku. Po krótkim panowaniu Rzeczypospolitej, został zajęty przez Szwedów i ostatecznie zniszczony w czasie wojny z Rosją na początku XVIII stulecia.
Architektura
Układ zamku zdeterminowany był przez kształt wzgórza, którego wysokie i strome zbocza zapewniały doskonałą ochronę. Jedynie od północy teren zamku połączony był z sąsiednim wyższym punktem i musiał zostać odcięty przekopem, przed którym usytuowano rozległe podzamcze. Dodatkową, zewnętrzną ochronę zapewniała od wschodu, zachodu i południa pobliska rzeka.
Obrona zamku górnego początkowo oparta była jedynie na kamiennych murach obronnych, poprowadzonych z trzech stron wzdłuż krawędzi stoków, a na północy tuż przed przekopem. Wewnątrz obwodu zabudowę umieszczono przy kurtynach murów, zwłaszcza po stronie północno – zachodniej i południowo – wschodniej. Część z budynków mogła być konstrukcji drewnianej lub szachulcowej na kamiennej podmurówce. Pod koniec średniowiecza głównym elementem obrony zamku stała się wieża umieszczona w północno – wschodnim narożu zamku wysokiego, tuż obok bramy prowadzącej na przedzamcze.
Stan obecny
Do czasów współczesnych przetrwały jedynie kilku i kilkunasto metrowe fragmenty murów obronnych oraz część podstawy wieży. Obecnie na terenie zamku znajduje się park i niewielka scena, gdzie organizowane są imprezy kulturalne.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Borowski T., Miasta, zamki i klasztory. Inflanty, Warszawa 2010.
Tuulse A., Die Burgen in Estland und Lettland, Dorpat 1942.