Historia
Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1318 roku, choć najprawdopodobniej jest on starszy. Już w 1237 roku ziemie te przypadły biskupowi ryskiemu, który w 1245 roku przyznał dochody z miejscowej ryskiej parafii kapitule katedralnej. Podobnie jak inne zamki arcybiskupstwa, również Dondagen było kilkukrotnie zajmowane przez wojska krzyżackie, między innymi w 1318, 1359 i 1383 roku. Ostatecznie w 1434 roku kapituła zdecydowała się sprzedać zamek inkorporowanemu do zakonu biskupstwu kurlandzkiemu, w którego władaniu zamek pozostał aż do drugiej połowy XVI wieku, kiedy to ostatni biskup kurlandzki Magnus, sprzedał zamek w prywatne ręce. Pomimo poważnych zniszczeń jakie odniosła warownia w trakcie wojen polsko – szwedzkich w pierwszej połowie XVII wieku, Dondagen stanowiło rezydencję kolejnych niemieckich, szlacheckich rodzin aż do 1918 roku. W okresie tym zamek był wielokrotnie i gruntownie przebudowywany.
Architektura
Zamek wzniesiony został w połowie półwyspu, oddzielonego od lądu fosą. Składał się z regularnego, prostokątnego dziedzińca otoczonego murem obronnym o wymiarach w planie 48 x 69 metrów, do którego przylegały z trzech stron budynki mieszkalne. Część z nich była podpiwniczona, a najważniejsze pomieszczenia wzorem zamków krzyżackich znajdowały się na pierwszym piętrze. Jedyną wieżą zamkową była niewielka wieża bramna usytuowana w północno – zachodniej części przedzamcza, które było także otoczone murem obronnym.
Stan obecny
Zamek zachował się do czasów współczesnych, jednak w wyniku wielu przekształceń całkowicie stracił pierwotne cechy stylistyczne. Nie zachowały się żadne średniowieczne sklepienia, ani nawet piwnice zamkowe. Najbardziej wyróżniający się element dzisiejszego zamku, czyli wieża bramna, także jest elementem nowożytnym z XVII wieku, powstałym na miejscu wcześniejszej średniowiecznej wieży. Pierwotna pozostaje jedynie ogólna bryła założenia zamkowego.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Borowski T., Miasta, zamki i klasztory. Inflanty, Warszawa 2010.
Tuulse A., Die Burgen in Estland und Lettland, Dorpat 1942.