Historia
Najstarsza wzmianka o zamku Zátor pochodzi z 1342 roku z przydomku panów z Lomnicy. Jego budowę datować można na początek XIV wieku. W XV stuleciu na zamku siedzieli miejscowi rycerze: w 1409 roku wspomniany został niejaki Bohuš z Zátoru, a w 1451 roku po śmierci Pawła z Zátoru bracia Bohuš, Jan i Krzysztof, przy czym Bohuš z Zátoru należał do znaczniejszych osobistości na dworze karniowskim, często występując jako świadek na różnych dokumentach. W 1474 roku zamek prawdopodobnie został zniszczony przez wypad wojsk węgierskich Macieja Korwina. Spustoszoną budowlę kupił Bernard Bírka z Násile, śląski szlachcic, dyplomata i komornik królów czeskich. Jest prawdopodobne, iż odbudował zamek i czasami w nim przebywał. Jeszcze w 1535 roku zamek musiał funkcjonować, gdyż mieszkańcy pobliskich osad zobowiązani byli do napraw jego obwarowań. Być może w drugiej połowie XVI wieku lub najpóźniej w czasie wojny trzydziestoletniej zamek został opuszczony, popadł w ruinę i całkowicie zaniknął.
Architektura
Zamek usytuowano na podłużnym i dość wąskim grzbiecie wzniesienia, na północny – zachód od wsi Loučky nad doliną potoku Hradský. Po północno – zachodniej stronie zamku grzbiet zwężał się do około 11 metrów szerokości. Tam też teren przekopano poprzecznym rowem pełniącym rolę suchej fosy. Za nim obronę całemu założeniu zapewniał z trzech stron (bez północno – wschodniej) ziemny wał, być może zwieńczony w koronie jakimś rodzajem drewnianych fortyfikacji. Na wschodzie wał łączył się z owalnym skalistym pagórkiem, prawdopodobnie również włączonym do systemu obronnego zamku. Za wałem następował przekop o 9 – 11 metrach szerokości, i do dziś jeszcze 4,5 metrach głębokości. Rdzeń zamku składał się z prostokąta o wymiarach 50×35 metrów z zaokrąglonymi narożnikami, otoczonego głównym obwodem murów oraz z dwóch stron (od zachodu i południa) zewnętrznym murem szerokiego na około 7 metrów parchamu. Główny budynek mieszkalny lub wieża mógł stać po stronie południowo – zachodniej, skąd flankowałby bramę wjazdową na dziedziniec. Pozostała zabudowa jest trudna do zlokalizowania, lecz zapewne przystawiona była do wewnętrznych ścian murów obwodowych.
Stan obecny
Zamek nie zachował się do czasów współczesnych, widoczne są jedynie niewielkie relikty układanych na sucho kamieni oraz pozostałości obwarowań ziemnych. Wstęp na zalesione wzgórze jest wolny. Prowadzi do niego podrzędna droga na północ od wsi Loučky.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Severní Morava, t. II, red. Z.Fiala, Praha 1983.
Kouřil P., Prix D., Wihoda M., Hrady českého Slezska, Brno – Opava 2000.