Historia
Zamek Věžka po raz pierwszy pojawił się na kartach historii w 1351 roku jako własność Racka ze Švamberka oraz następnie w 1377 roku gdy dzierżył go już niejaki Otik ze Stupna. W 1405 roku z bliżej nieznanych powodów wystąpił on przeciwko królowi Wacławowi IV, co doprowadziło do półrocznego oblężenia zamku i zdobycia go wiosną 1406 roku. Na początku wojen husyckich Věžka była w posiadaniu syna Otika, Petra z Chrástu, który początkowo co prawda opowiedział się po stronie Zygmunta Luksemburczyka, jednak później, jak to często bywało w trakcie tego konfliktu, zmienił stronę i przystąpił do ruchu husyckiego. W 1422 roku Zygmunt odebrał mu majątek i przekazał miastu Pilzno, lecz prawdopodobnie był to jedynie gest formalny, gdyż w 1434 roku Petr sprzedał zamek Přibíkovi z Klenové. Kres Věžki nastąpił w 1478 roku, kiedy to zamek zniszczyły wojska miasta Pilzna i węgierskiego króla Macieja Korwina.
Architektura
Zamek usytuowano na skalistym wzgórzu ponad lewym brzegiem rzeki Berounki. Z powodu dostosowania jego kształtu do formy wzgórza obwód murów obronnych otrzymał w planie owalny i wydłużony na linii północ-południe kształt. Układ najprawdopodobniej bezwieżowego zamku był dwudzielny. Wjazd na jego teren prowadził od strony zachodniej poprzez bramę zaopatrzoną w przedbramię. Na dziedzińcu, przy grubych na około 2 metry murach, po obu stronach usytuowane były zabudowania, przy czym budynek wschodni był podpiwniczony. Zabudowa północnej strony zamku jest nieznana, lecz wykopaliska archeologiczne raczej wykluczyły możliwość funkcjonowania tam wieży. Główna część zamku znajdowała się po stronie południowej i składała się z budowli o prostym murze w części od strony dziedzińca i zaokrąglonym przy południowym krańcu zamku. Jej wnętrze rozdzielone było poprzecznym murem na dwa poziomy o różnych wysokościach. Najprawdopodobniej w zachodniej części znajdował się główny podpiwniczony budynek mieszkalny do którego z boku przylegał wąski dziedzińczyk, a od północy parcham. Na północ od zamku, na sąsiednim wzgórzu wzniesiono wysunięte w przedpole obwarowania w postaci otoczonej masywnym wałem wieży.
Stan obecny
Niestety ruiny zamku uległy znacznej destrukcji na skutek amatorskich prac prowadzonych na jego terenie bez zezwolenia w latach 1962–1972 i pozostawieniu ich bez zabezpieczenia. Dopiero od 2015 roku teren zamku jest stopniowo odchwaszczany i wycinane są zarastające go drzewa, a stan pozostałych reliktów jest badany. Wstęp na ich teren jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Durdík T., Ilustrovaná encyklopedie českých hradů, Praha 2009.
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Západní Čechy, t. IV, red. Z.Fiala, Praha 1985.