Historia
Historia Spálova jako obronnego, przygranicznego punktu, uniemożliwiającego wrogom przejście od północy z doliny Červenki i dalej do Ołomuńca sięgać może wczesnego średniowiecza. Jako, iż źródła pisane o zamku milczą, pozostają jedynie sporadyczne znaleziska archeologiczne, pochodzące głównie z końca XIII wieku. Niewielka strażnica prawdopodobnie zanikła w wyniku pożaru. Swoją obecną nazwę – Szwedzka Skała, pozamkowy teren uzyskał dopiero w czasie wojny trzydziestoletniej, kiedy okolicę Spálova splądrowały szwedzkie wojska z garnizonu pobliskiego miasta Fulnek. Być może na zamkowej skale szukała wówczas schronienia okoliczna ludność.
Architektura
Zamek usytuowano na wschodnim krańcu wąskiego cypla ponad ujściem potoku Bradlnego do Odry. Jedyną dogodną drogę dojazdową od strony zachodniej przecięto poprzecznym przekopem, za którym niewielki pagórek o wymiarach 20 x 9 metrów przewyższał pozostały teren o 4,5 do 6 metrów. Prawdopodobnie pierwotnie wznosiły się na nim bliżej nieznane obwarowania. Dalsza, środkowa część zamku o długości około 25 metrów zajmowana była zapewne przez wąski dziedziniec. Tylna część cypla to spłaszczony teren o wielkości 11,5 x 6 metrów zakończony skalnymi skarpami. Na platformie tej mógłby znajdować się mały obiekt strażniczy, służący kontroli ruchu w dolinie Odry.
Stan obecny
Zamek nie zachował się do czasów współczesnych. Na skraju jego cypla znajduje się obecnie współczesna altana widokowa z której podziwiać można rozległy krajobraz. Nie prowadzą do niej żadne oznakowane ścieżki.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí, Praha 2001.
Strona internetowa hrady.cz, hrad Švédská skála.