Historia
Zamek najprawdopodobniej wzniesiono w drugiej połowie XIV wieku. Z 1364 roku pochodzi wzmianka o Čenku Krušine z Lichtenburka, który zrzekał się wówczas praw do winnicy na rzecz klasztoru w Zábrdovicach, wydając dokument „na Ronovie, swoim nowym zamku”. Wydaje się więc iż to on niewiele wcześniej wzniósł Ronov. Čeněk Krušina pisał się z niego w kolejnych latach, mimo że budowa nie została jeszcze zakończona. Po raz ostatni wspomniano go w źródłach w 1369 roku, kiedy to dwaj powroźnicy Mikuláš i Kunetlin dostarczyli lin mistrzom budowlanym Zdenkowi Okřínowi i stolarzowi Filipowi Wagnerowi. Późniejsze losy zamku nie są dobrze znane. Prawdopodobnie po śmierci Čeněka Krušiny około 1381 roku zamek przeszedł na własność margrabiego morawskiego Jodoka, dla którego był zbędny i niepotrzebny. Nie można wykluczyć także zniszczenia zamku w trakcie wojen między margrabiami Jodokiem i Prokopem lub późniejszych wojen husyckich, choć w trakcie badań archeologicznych nie odnaleziono śladów typowych dla nagłych zniszczeń.
Architektura
Do budowy zamku wybrano niezbyt dogodny, niewysoki cypel, usytuowany na końcu masywnego grzbietu wzniesienia, zlokalizowanego dłuższymi bokami na kierunku wschód-zachód. Obwód murów obronnych o grubości jedynie 1 metra, otrzymał kształt nieregularnego pięcioboku o wymiarach około 67 x 50 metrów. Fortyfikacje ziemne prawdopodobnie ograniczyły się jedynie do wjazdowej strony północno – zachodniej, gdzie przekopano niezbyt głęboką suchą fosę. Mniej więcej pośrodku zachodniej kurtyny umieszczono czworoboczną wieżę bramną, wzniesioną na planie kwadratu o długości boku około 6,5 metra. Zapewne wiódł do niej drewniany, być może zwodzony most.
Pośrodku obwodu murów, na niewielkim wzniesieniu o wymiarach 28,5 x 10 metrów, usytuowano rdzeń zamku. Była to prostokątna w planie budowla podzielona w przyziemiu na trzy przestrzenie: większą prostokątną pośrodku i dwa mniejsze pomieszczenia po bokach. Wejście mogło znajdować się od południa, gdzie znajduje się obecnie pagórek, choć mogą to być tylko pozostałości zrujnowanego budynku. Jego formę rekonstruuje się obecnie w dwóch odmiennych wariantach: jako prostokątny budynek z dwoma czworobocznymi wieżami po bokach (podobnie jak zamki Kašperk czy Radyně), lub jako bezwieżowy lecz wysoki (z uwagi na dużą ilość gruzu) dom.
Stan obecny
Ronov nie zachował się do czasów współczesnych. W zalesionym terenie widoczne są jedynie niewielkie relikty murów. Wstęp na teren zamku jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí, Praha 2001.
Strona internetowa hrady.dejiny.cz, Ronov.