Historia
Najstarsze informacje o Puclicach pochodzą z drugiej połowy XIV wieku, kiedy to należały one do dóbr zamku Hrádek (Lacembok). W 1379 roku jako ich właściciel wymieniany był Bohuchval z Hrádka. Prawdopodobnie na początku XV wieku dobra puclickie uniezależniły się od Lacemboku, gdyż w 1407 roku opisano je jako samodzielny majątek w rękach niejakiego Buška. Trzy lata później Puclice były własnością Kuníka z Křenova, a po śmierci w 1411 roku Zicharta z Křenova przejął je król Wacław IV. Nie jest pewne czy zamek powstał już w tym okresie, czy po prawie 90-letniej przerwie, jaka pojawiła się w źródłach pisanych od tamtego momentu. O Puclicach wspomniano ponownie dopiero pod koniec XV wieku, kiedy to posiadał je Dobeš ze Šlovic. Jego potomkowie posiadali zamek aż do 1666 roku (z krótką przerwą w okresie 1644 – 1664). Kolejnymi właścicielami byli: Jan ze Štaufenberka, Miličovscy z Braumberku, Jaroslav Hora z Ocelovic i rodzina Širntyngárów. Ci ostatni sprzedali Puclice w 1765 roku Trautmannsdorffom, którzy dokonali gruntownej przebudowy dawnego zamku. Budynek służył najpierw jako pałacyk myśliwski, później wykorzystywany był do innych celów gospodarczych i administracyjnych dóbr ziemskich.
Architektura
Niewielki zamek wzniesiono na niewysokim, skalistym wzniesieniu na północny wschód od wsi. Pomiędzy tymi dwoma założeniami znajdował się staw, który był częścią systemu fortyfikacji zamku, zasilając wodami otaczającą go fosę. Po stronie północnej, po drugiej stronie zamkowego przekopu funkcjonował pański dwór.
Zamek otrzymał kształt zbliżony w planie do trójkąta. Droga do niego pierwotnie biegła z północnego wschodu, gdzie po drewnianym moście pokonywała przekop i poprzez budynek bramny osiągała dziedziniec. Największym i być może najstarszym budynkiem zamku był duży, prawie prostokątny pałac (38 × 10 metrów) po stronie północno – zachodniej. Zachowany gotycki portal siodłowy pozwala go datować na koniec XV wieku. Dodatkowa zabudowa znajdowała się w narożniku południowym, być może była to wieża lub drugi budynek mieszkalno – gospodarczy.
Stan obecny
Obecnie zamek to gruntownie przekształcona, ujednolicona i bezstylowa zabudowa, której zachodnie skrzydło kryje w sobie mury obwodowe późnogotyckiego pałacu. W jego wnętrzu obejrzeć można malowidła ścienne z końca XVII i drugiej połowy XVIII wieku.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Anderle J., Brych V., Chotěbor P., Durdík T., Fišera Z., Procházka Z., Rykl M., Slavík J., Svoboda L., Úlovec J., Encyklopedie českých tvrzí, t. 2, Praha 2000.
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Západní Čechy, t. IV, red. Z.Fiala, Praha 1985.