Historia
Zamek został wzniesiony w pierwszej połowie XIV wieku, a pierwsza pisemna wzmianka o nim pochodzi z 1358 roku, kiedy to pisał się z niego niejaki Bohuslav z Mitrova. Jeszcze w 1351 roku Bohuslav pisał się z pobliskiego Víckova, a nieco wcześniej doszło do podziału majątku między braci po zmarłej matce, dlatego zamek mógł powstać około trzeciego dziesięciolecia XIV wieku. Jego nazwa wywodzi się od Demetera z Bukova i zapewne jest przypomnieniem przodka założyciela zamku po stronie matki.
W 1365 roku Bohuslav sprzedał Mitrov i Víckov margrabiemu Janowi, a w 1398 roku wspomniano w źródłach Dobeša z Mitrova, choć ten był zapewne jedynie burgrabią zamku, ponieważ już w 1407 roku margrabia morawski Jodok oddał go Hlaváčkovi z Ronova. Kolejny właściciel, Milota z Křižanova w 1413 roku miał sprzedać Mitrov Vilémowi z Pernštejna, lecz pisał się z Mitrova jeszcze do 1433 roku. Prawdopodobnie związane to było z nieuregulowaniem zapłaty. Ostatecznie przejęcie zamku przez możny i posiadający wiele zamków ród panów z Pernštejna, przyczyniło się do upadku zamku Mitrova i ostatecznie jego porzucenia pod koniec XV lub na początku XVI wieku.
Architektura
Zamek zbudowano na wzgórzu, opadającym stromą skarpą po stronie zachodniej w kierunku rzeki Bobrůvka. Z pozostałych trzech stron został on otoczony suchą fosą o szerokości 15-18 metrów i głębokości aż 7 metrów oraz ziemnym wałem. Dodatkowo niewielki, w przybliżeniu trójkątny obszar po stronie północnej, utworzony z rozszerzającego się tam wału, mógł pełnić rolę przedbramia. Po jego przebyciu i przekroczeniu po drewnianym moście przekopu osiągało się podzamcze o kształcie zbliżonym do trapezu. Wstępu do niego bronił zewnętrzny mur parchamu (czy też przedbramia) oraz czworoboczna wieża usytuowana w jego szerokości. Zabudowa podzamcza prawdopodobnie była w całości drewniana i pełniła funkcje gospodarcze. Zapewne mieściły się tam stajnie, spichrze, chaty ludności służebnej itp.
Zamek górny miał kształt nieregularnego, lekko podłużnego wieloboku o wymiarach 31 x 23 metry. Jego obronę zapewniał obwód głównego muru obronnego i zewnętrzny mur parchamu po stronie zachodniej. Na dziedzińcu do zachodniej kurtyny przystawiono główny, trójprzestrzenny budynek mieszkalny z piwnicami dostępnymi z poziomu majdanu. Drugi, mniejszy budynek przystawiono do ściany północnej, a między nim a główną zabudową usytuowano bramę na międzymurze i dalej na podzamcze. Oba budynki były więc połączone, narożnik ten mógł mieć też formę zbliżoną do wieży bramnej.
Stan obecny
Zamek przetrwał do czasów współczesnych w postaci nie najlepiej zachowanej ruiny z której najlepiej widocznym elementem jest dolna partia czworobocznej wieży broniącej dostępu do dawnego podzamcza. Ponadto zachowały się relikty zabudowy zamku górnego oraz fragmenty jego oraz podzamcza murów. Wstęp na teren zamku jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Jižní Morava, t. I, red. Z.Fiala, Praha 1981.
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí, Praha 2001.