Historia
Zamek po raz pierwszy pojawił się w źródłach pisanych w 1406 roku, lecz istniał już wówczas od ponad stu lat. Wzniesiono go na jeszcze starszych obwarowaniach grodu z epoki brązu z inicjatywy pomniejszego morawskiego rycerskiego rodu. Jako pierwsi pisali się z niego w latach 1349-1366 Fridrich z Lulča, a po nim Bedřich, być może jego syn. Miał Bedřich również braci, którzy rozeszli się po okolicznych majątkach, które kupili lub zdobyli w trakcie walk niespokojnego okresu końca XIV wieku. Potomkiem Bedřicha był Diva, aktywny zwolennik obozu katolickiego w trakcie wojen husyckich. Walczył on u boku biskupa ołomunieckiego Jana Żelaznego, kierując na siebie odwetowe wyprawy husytów, którzy prawdopodobnie w trakcie jednej z nich, w 1423 roku zniszczyli zamek Luleč wraz z wszystkimi innymi katolickimi warowniami rejonu Vyškova. Kolejny właściciel, Eliška z Lulča odbudowała zamek, który był zamieszkany jeszcze w 1490 roku, gdy kupił go Václav z Ludanic. Od tamtego momentu stracił na znaczeniu i już w 1522 roku był uznawany za opuszczony.
Architektura
Zamek zajmował wzniesienie chroniące stromymi skalnymi stokami zwłaszcza jego zachodnią stronę. Z pozostałych kierunków zabezpieczono się dodatkowo przekopaniem półkolistej suchej fosy o szerokości od 14 do 25 metrów i głębokości około 2,5 metra oraz usypaniem ziemnego wału. W jego pobliżu odnaleziono liczne kamienie co skłania do przypuszczeń, iż był wzmocniony murowaną okładziną lub miał kamienny rdzeń. Po stronie północnej wał rozszerzał się do prostokątnej w planie płaszczyzny, która zapewne była wjazdem do zamku.
Wewnątrz wału, niewielki 5-metrowej wysokości pagórek o wymiarach 35 x 26 metrów, zajmowany był przez rdzeń zamku. Jego ochronę zapewniał nieregularny, zbliżony do owalu obwód murów, od strony południowej i zachodniej zasilony dodatkowo niższym murem parchamu. Międzymurzem tym (15 metrów szerokości na południowej stronie) być może poprowadzono drogę do wewnętrznego dziedzińca. Główny budynek mieszkalny usytuowano prawdopodobnie w północno – zachodniej części majdanu.
Stan obecny
Zamek nie zachował się do czasów współczesnych. Wstęp na jego teren, gdzie widoczne są jedynie niewielkie kamienne relikty, jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Jižní Morava, t. I, red. Z.Fiala, Praha 1981.
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí, Praha 2001.