Historia
Wieś Kopisty wyrosła w pobliżu miasta Most i po raz pierwszy pojawiła się w źródłach pisanych już w 1087 roku. Pierwsza budowla obronno – mieszkalna została w niej wzniesiona prawdopodobnie w XIII wieku. W 1405 roku wspomniana była jako własność Václava z Mrzlic. Została zniszczona w okresie wojen husyckich w 1421 roku, gdy w pobliżu Mostu rozegrała się bitwa pomiędzy prażanami a wojskami miśnieńskimi. W 1439 roku zniszczony zamek kupił mieszczanin z Mostu, Hanuš Hochhauzer, który w 1510 roku sprzedał go Zikmundovi Smolíkovi ze Slavic. Nowy właściciel odbudował i powiększył starsze założenie, choć możliwe że zostało ono prowizorycznie naprawione tuż po wojnach husyckich przez Sezemę z Kobylnik. Od połowy XVI wieku Kopisty należały do szpitala św. Ducha z miasta Most, które prowadziło w nim gospodarstwo i browar. Zamek przetrwał wszystkie nowożytne wojny, lecz niestety został zburzony w 1979 roku z powodu szkód górniczych.
Architektura
W południowej części założenia znajdował się budynek powstały w okresie po wojnach husyckich. Jego wygląd nie jest znany, wiadomo jedynie, iż posiadał dwie sklepione kolebkowo piwnice. Jako, iż ich mury były relatywnie cienkie, zakłada się, że powyżej parteru lub pierwszego piętra mógł być konstrukcji drewnianej.
Całość zamku otoczona była murem i fosą, w obrębie której jeszcze w XV wieku stanął masywny budynek północny (spowodowało to przesunięcie przekopu ku północy) Była to wolnostojąca, podłużna budowla na planie prostokąta o długości 25 metrów i szerokości 10,5 metra, składająca się z przyziemia i dwóch pięter. Pierwotne wejście znajdowało się na poziomie gruntu po stronie południowej, czyli w części wychodzącej na dziedziniec sąsiadujący ze starszym budynkiem. Drugie wejście znajdowało się na wysokości pierwszego piętra w półkolistym portalu wychodzącym na zwodzony pomost. Budynek oprócz okien posiadał również otwory strzelcze w przyziemiu, w tym o formie kluczowej, przystosowane do ręcznej broni ogniowej. Wewnatrz parter w XVII wieku został podzielony na dolną część, przekształconą na dwa pomieszczenia oraz na pół-piętro. Przebudowa z XVI wieku powiększyła budynek o nowe, krótkie, piętrowe skrzydło po stronie północnej oraz dobudówkę po stronie południowej.
Stan obecny
Zamek nie zachował się do czasów współczesnych, pomimo, iż główny północny budynek istniał jeszcze w latach 70-tych XX wieku. Niestety został zniszczony w związku z degradacją terenu związaną z górnictwem.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Anderle J., Brych V., Chotěbor P., Durdík T., Fišera Z., Procházka Z., Rykl M., Slavík J., Svoboda L., Úlovec J., Encyklopedie českých tvrzí, t. 2, Praha 2000.
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Severní Čechy, t. III, red. Z.Fiala, Praha 1984.
Menclová D., České hrady, Praha 1972.