Historia
Żaden z przekazów pisemnych nie odniósł się w średniowieczu bezpośrednio do historii zamku Klenov, a jedynie do ziem w pobliżu których został wzniesiony. W 1297 roku niejaki Protiva z Doubravicy, swoje otrzymane od króla ziemie na obu brzegach rzeki Bečvy, podarował mistrzowi templariuszy Ekkowi. Dokument z 1308 roku wskazywałby, iż Vok z Kravař otrzymał w zastaw na 31 lat od mistrza templariuszy Ekka „oppidum Setteinz cum castro Vreuntspergk“, czyli miasto Vsetin z zamkiem Freundsberkiem. Być może wzmiankowany Freundsberk był strażnicą na wzgórzu Klenov, czemu odpowiadałyby znaleziska archeologiczne datowane na przełom XIII i XIV wieku. Nie wiadomo kiedy zamek przestał funkcjonować, ale odnalezione ślady pożaru sugerowałyby raczej gwałtowny jego koniec.
Architektura
Niewielki zamek Klenov został wzniesiony na szczycie skalistego i wysokiego wzgórza, którego największy skalny blok piaskowca o wymiarach 11 x 7 metrów i wysokości około 6 metrów był centralnym punktem gródka (skała zwana „Havránka“). Wykute ślady po mocowaniach belek wskazywałyby, że usytuowano tam drewnianą, czworoboczną w planie budowlę, zapewne o wieżowej formie. Mniejsze budynki ulokowano na pobliskich, niższych blokach skalnych, tworząc z grubsza owalne założenie o wymiarach 31 x 21 metrów.
Od strony południowej i wschodniej zamek zabezpieczały strome skarpy, dlatego brama i droga dojazdowa mogły się znajdować po łagodniejszej stronie zachodniej (gdzie być może usytuowano podzamcze) lub ewentualnie północnej. Tam też u podstawy grupy skał znajdować się mógł niewielki dziedziniec. Na twardym, skalistym podłożu nie wykopano żadnej fosy, możliwe było jedynie utworzenie ziemnych nasypów zwieńczonych palisadą. Na terenie podzamcza utworzono duży dół, prawdopodobnie służący jako zbiornik na wodę deszczową.
Na południowy – wschód od zamku, na jednym z większych ostańców, przypuszczalnie założono drewnianą strażnicę, skąd dzięki wysunięciu skały, można było łatwo kontrolować drogę dojazdową z doliny do siodła między wzgórzami Klenov i Štípa. Dostęp do owej hipotetycznej strażnicy zapewne nie należał do najłatwiejszych, dlatego musiałby być zapewniony systemem drabin lub kładek.
Stan obecny
Z powodu wzniesienia zamku z elementów nietrwałych, nie zachował się on do czasów współczesnych. Ziemne obwałowania zostały zmyte przez opady deszczu, fosy nigdy nie utworzono, jedynie widoczne na dziedzińcu wgłębienie może być pozostałością zbiornika na wodę. Ciekawie natomiast prezentują się naturalne formacje skalne, na których widoczne są ślady po mocowaniach drewnianych elementów zabudowań. Na teren dawnej strażnicy najłatwiej dostać się z zapory Bystřička, skąd prowadzi niebieski szlak turystyczny o długości około 2,5 km.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Plaček M., Hrady a zámky na Moravě a ve Slezsku, Praha 1999.
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí, Praha 2001.