Historia
Budowa Czarnej Wieży rozpoczęła się w 1547 roku i trwała, pod nadzorem włoskiego architekta Antonio de Salo, do 1557 roku. Była ona symbolem bogactwa rozwijającego się miasta, służyła także jako punkt obserwacyjny z którego można było skutecznie dojrzeć zbliżające się wojska lub wybuchające w mieście pożary. W drugiej połowie XVI wieku w jej bezpośrednim sąsiedztwie wzniesiono renesansowy ratusz. Już w 1579 roku wieża została uszkodzona przez ogień i przez kolejne cztery lata była naprawiana. W 1583 roku zawieszono nowy dzwon nazwany Bartoloměj – Ondřej, wykonany przez mistrza Martina Jindra. W 1615 i 1679 roku wieża została ponownie zniszczona przez pożary, a kolejna pożoga z 1758 roku zniszczyła oryginalny dzwon. W 1870 roku cebulowaty hełm wieży został uszkodzony, a właściwie zdmuchnięty przez burzę. Dwa lata później zastąpił go nowy dach czterospadowy. W 1884 roku miał miejsce pierwszy odnotowany samobójczy skok z wieży. W latach 1968-1969 przeprowadzono ostatnią większą renowację
Architektura
Wieża została wzniesiona z kamienia łamanego na planie zbliżonym do kwadratu o wymiarach 10 x 11 metrów i grubości ścian dochodzącej w przyziemiu do 3 metrów (na wysokości pierwszego piętra 2,7 metra). Jej obecna całkowita wysokość wynosi 81,6 metra, a galeria widokowa umieszczona jest na wysokości 70 metrów (prowadzi do niej 226 stopni). Elewacje z każdej strony podzielone zostały pięcioma gzymsami i przeprute małymi prostokątnymi otworami. Większe ostrołukowe okna znalazły się jedynie na górnej kondygnacji, na poziomie gdzie zawieszono dzwony. W przyziemiu usytuowano przejazd bramny, zwieńczony sklepieniem kolebkowym, natomiast na pierwszym piętrze znajdować się miała katownia, dostępna po zewnętrznych schodach. Na wyższe piętra dostać się można było już po wewnętrznych, drewnianych schodach. Szczyt obecnie zwieńczony jest neogotyckim hełmem stożkowym z czterema bocznymi wieżyczkami.
Stan obecny
Obecnie wieża jest dostępna jako atrakcja turystyczna. Wejść można na nią odpłatnie każdego dnia od kwietnia do października w godzinach od 09:00 do 16:00 lub 17.00 (w zależności od miesiąca). Codziennie także rozbrzmiewa z niej hejnał, grany na cztery strony świata.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Fišera Z., Městské věže: v Čechách, na Moravě a ve Slezsku, Praha 2011.
Umělecké památky Čech, red. E.Poche, t. II, Praha 1978.