Historia
Zamek został założony około drugiej połowy XIII wieku przez ród panów z Tasova. Wzmiankowany był w 1292 roku jako Tassenberg, gdy pisał się z niego niejaki Tas. Prawdopodbnie był on fundatorem zamku, do którego budowy przystąpił po 1281 roku, kiedy to jeszcze pisał się z Tasova. Pierwsza bezpośrednia informacja o zamku odnotowana została w 1344 roku. Następnie w latach 1349 i 1366 wymieniany był w trakcie podziału majątku rodzinnego. W tym okresie połowa zamku przeszła wraz z osadą na Jana z Meziříčí, który wkrótce zyskał także i drugą część majątku. O dalszych losach zamku w rękach rodu Meziříčí nie pozostawiono już żadnych informacji. Dopiero wzmianka z 1551 roku poinformowała o opuszczonym już wówczas zamku Dub. Nowa nazwa świadczyłaby o tym, że musiał być porzucony od długiego czasu, najpóźniej na początku XV wieku.
Architektura
Zamek zbudowano na cyplu niewysokiego wniesienia, wcinającego się w zakole rzeki Oslavy. Jej koryto osłaniało Tassenberg od północy, zachodu i południa, przy czym zaledwie 60 metrów od tylnej, zachodniej części zamku, płaska grań cypla zakończona była nad rzeką skalnym stopniem. Od wschodu natomiast cypel pierwotnie łączył się bez naturalnych przeszkód z pozostałą częścią płaskowyżu. Tamtędy wiódł trakt do Tasova, co wymagało utworzenia obwarowań ziemnych chroniących wjazd do zamku. Niewykluczone, że mniejszy szlak prowadził też doliną wzdłuż rzeki.
Zamek wzniesiono na planie pięcioboku o wymiarach 55 x 30 metrów. Najprawdopodobniej nie posiadał on wieży głównej – bergfriedu, lecz mury osiągały dość znaczną grubość, dochodzącą w przyziemiu do 2 metrów. Dziedziniec został podzielony ukośnie na mniejszą część wejściową po stronie wschodniej i większą część tylną na zachodzie, które połączono bramą. Główne pomieszczenia mieszkalne zapewne przystawiono do muru zachodniego, a więc w najbezpieczniejszym miejscu, po przeciwnej stronie bramy. Mniejszy budynek znajdować się mógł również przy kurtynie północnej. Jeśli wschodnia część zamku mieściła jakieś zabudowania gospodarcze, to najpewniej znajdowały się one w południowej części dziedzińca.
Zewnętrzną strefę obrony zamku zapewniała sucha fosa, przekopana od strony wschodniej w poprzek szyi cypla. Uzyskała ona 19 metrów szerokości i około 5 metrów głębokości. Została częściowo wykuta w skale, która posłużyć mogła jako materiał budowlany. Przed fosą prawdopodobnie znajdowały się dodatkowe fortyfikacje, usytuowane na planie zbliżonym do trójkąta. Najpewniej miały one formę drewnianą, ewentualnie o kamiennej podmurówce.
Stan obecny
Ruiny zamku leżą niecałe 2 km na zachód od Tasova, skąd prowadzi niebieski szlak turystyczny. Zachowały się fragmenty kurtyny północnej i południowej oraz mniejsze relikty głównego budynku mieszkalnego. Widoczny jest również rów poprzecznej fosy. Teren zamku jest prawie w całości porośnięty lasem i niską roślinnością, dlatego najlepiej wybrać się do niego przed okresem kwitnienia.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Jižní Morava, t. I, red. Z.Fiala, Praha 1981.
Plaček M., Hrady a zámky na Moravě a ve Slezsku, Praha 1999.
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí, Praha 2001.