Historia
Wbrew często spotykanym informacjom nie ma dowodów na powstanie zamku na miejscu wcześniejszego, słowiańskiego gródka. Pierwsze informacje o Chudým Hrádku pochodzą z 1391 roku, kiedy to Jindřich starszy Berka z Dubé przekazał część majątku, a mianowicie Houska, Hrádek (Chudý), Milčany i Frýdlant, swym synom. W 1402 roku Chudý Hrádek przejął najmłodszy syn Jindřicha Berki, Jindřich zwany Vaněk. Jego potomkowie siedzieli na zamku co najmniej do połowy XV wieku. W latach 1519-1522 zamek był własnością Jiří Kaplíra Osterskiego z Sulevic, a dziesięć lat później kupił go Václav z Vartenbergu. Już około 1560 roku Chudý Hrádek został opuszczony, zapewne z powodu zbyt surowych warunków mieszkalnych. Ostatnie informacje o zamku pochodzą z 1622 roku, kiedy to Jan Jiří z Vartemberka został skazany za udział w powstaniu i utracił cały majątek. Wspomniano wówczas o jego niezamieszkanym i zrujnowanym Chudým Hrádku.
Architektura
Niewielki zamek został wzniesiony na skalnym ostrogu w pobliżu przecięcia dwóch potoków. Jedyny łatwiejszy dostęp możliwy był od strony południowej, gdzie w odległości około 150 metrów od rdzenia zamku usypano półkolisty wał o wysokości 2-4 metrów, przed którym umieszczono suchą fosę. Obwarowania te prawdopodobnie wydzieliły obszar podzamcza. Drugi wał ziemny i rów znajdował się tuż przed samym rdzeniem. W trakcie budowy wykorzystano także skałki znajdujące się w pobliżu zamku, które połączono z nim kładkami i mostkami. Nie wiadomo gdzie znajdowała się oryginalne wejście.
Po krawędziach skalnego bloku piaskowca poprowadzono kamienny mur obwodowy. Głównym elementem rdzenia zamku był w jego południowej i wschodniej części kamienny czworoboczny budynek mieszkalny, posiadający być może część wieżową. Jego fragmenty mogły być konstrukcji drewnianej lub szachulcowej. We wschodniej części, którą umieszczono na dwóch poziomach wysokości, znajdowała się wyciosana w skale piwnica. Wschodnia, zaopatrzona w duże otwory okienne, część budynku jest także wyraźnie późniejsza i pochodzi z czasów po odbudowie spowodowanej jakimś pożarem. W północnej części skalnego bloku znajdowała się okrągła studnia lub zbiornik na wodę deszczową, dziś o 14 metrach głębokości, oraz piwniczka nad którą pierwotnie mogła znajdować się jakaś budowla.
Stan obecny
Do czasów współczesnych zachowały się ruiny głównego domu mieszkalnego, umieszczonego na robiącym wrażenie, urokliwym, skalnym masywie. Wstęp na zalesiony teren dawnego zamku jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Durdík T., Ilustrovaná encyklopedie českých hradů, Praha 2009.
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Severní Čechy, t. III, red. Z.Fiala, Praha 1984.