Historia
Pierwsza wzmianka o zamku Lísek pochodzi z 1285 roku, kiedy to pisał się z niego Demeter z rodu Tasov. Powstał on prawdopodobnie w okresie panowania króla Przemysła Otokara II (1253-1278). Według badań archeologicznych zamek nie był zamieszkany już na początku XIV wieku, prawdopodobnie zastąpił go pobliski Mitrov, którego nazwa może być przekształceniem z imienia Demeter, a budowniczy mógł być spadkobiercą lub mężem spadkobierczyni zamku Lísek.
Architektura
Zamek zbudowano na dość wysokim, stożkowatym wzniesieniu pomiędzy dwoma strumieniami. Jądro zamku posiadało w przybliżeniu owalny kształt o wymiarach dziedzińca około 45 x 28 metrów. Obwód murów został wzmocniony cylindryczną wieżą – bergfriedem po stronie południowo – wschodniej. Grubość jego murów wynosiła 3,7 metra, średnica zewnętrzna wynosiła 9,5 metra, natomiast wewnętrzna zaledwie 2,1 metra. Po przeciwnej stronie umieszczono wieżę bramną, a główny dom mieszkalny stanął po stronie północno – wschodniej. Dostawiono go do wewnętrznej ściany muru obronnego, dlatego miał lekko załamany w planie kształt. Najprawdopodobniej miał dwie kondygnacje z czego w przyziemiu znajdowały się cztery pomieszczenia. Komora wysunięta najbardziej na północ ogrzewana była gorącym powietrzem z pieca typu hypocaustum. Główne pomieszczenia reprezentacyjne zapewne, wzorem innych feudalnych siedzib, znajdowały się na piętrze. Mniejsze budynki, prawdopodobnie o charakterze gospodarczym, umiejscowiono po stronie południowej dziedzińca. W północno-zachodniej części, przy bramie odkryto relikty budynku szachulcowego z piecem.
Zamek od strony południowo – wschodniej zabezpieczał przekop, posiadający 20 metrów szerokości i dochodzący miejscami nawet do 7 metrów głębokości. Przerzucono ponad nim drewniany most o takiej samej długości jak szerokość fosy. Interesującym elementem był ziemny wał o szerokości aż 10 metrów, koroną którego poprowadzono drogę wjazdową do zamku, zabezpieczoną palisadą, bądź częstokołem. Okrążała ona zamek od zachodu i na północnym zachodzie dochodziła do kolejnej fosy o szerokości 13 metrów, którą przekraczała po drugim, długim, drewnianym moście. Tam przekraczano wspomnianą już wieżę bramną o wymiarach 7,5 x 7 metrów, której piętro pełniło także funkcję mieszkalną.
Stan obecny
Zamek przetrwał do czasów współczesnych w formie szczątkowej. Obecnie najlepiej zachowanym elementem są relikty cylindrycznej wieży dochodzące w najwyższych miejscach do paru metrów wysokości. Poza tym widać jedynie dolne i fundamentowe partie murów i zabudowy. Wstęp na teren zamku jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Hrady, zámky a tvrze v Čechách, na Moravě a ve Slezsku. Jižní Morava, t. I, red. Z.Fiala, Praha 1981.
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí, Praha 2001.
Plaček M., Ilustrovaná encyklopedie moravských hradů, hrádků a tvrzí. Dodatky, Praha 2007.