Historia
Według tradycji w VI wieku na terenie późniejszego Partrishow, pustelnię założył święty Ishow (Issui). Wykonać miał także studnię, zasilaną wodą pobliskiego strumienia, która stała się miejscem pielgrzymek, po tym gdy został zamordowany przez przypadkowego podróżnego. W połowie XI wieku z datków pielgrzymów wzniesiono pierwszy murowany kościół, całkowicie przebudowany w XIII i powiększony pod koniec XV wieku. Podobno w świątyni głosił kazanie w 1188 roku znany kronikarz, mnich i pisarz Gerald (Giraldus Cambrensis), podczas swojej podróży po Walii. Kościół przetrwał reformację bez zniszczeń, przy czym jego podwójne ołtarze zostały oszczędzone z rozkazu Edwarda VI w 1550 roku. Kościół szczęśliwie uniknął także wiktoriańskiej przebudowy i został starannie odrestaurowany w latach 1908-1909.
Architektura
Usytuowany na stoku wzniesienia kościół pierwotnie był małą, salową budowlą na planie prostokąta. W XIII wieku do ściany zachodniej dostawiona została niesymetrycznie mała kaplica, ponoć znajdująca się nad grobem św. Ishowa. W XVI wieku kościół powiększono natomiast o czworoboczne prezbiterium po wschodniej stronie i kruchtę umieszczoną przed wejściem, przy południowej ścianie nawy. Prezbiterium otrzymało nieco węższy rozstaw ścian wzdłużnych i mniejszą długość. Na nawę otwarte zostało lekko ostrołuczną arkadą, poprzedzoną drewnianym lektorium. By dostać się na balkon tego ostatniego przebudowano północno – wschodnią część murów nawy, które pogrubiono i wstawiono w nie schody.
Stan obecny
Obecna nawa malowniczego kościoła pochodzi z XIII wieku, choć jej okna po stronie południowej wykonano w stylu gotyku wertykalnego w XVI stuleciu. Strona północna nawy pozbawiona jest okien. Do nawy od strony południowej przylega kruchta z XV wieku, drewniana kolebka nawy pochodzi z XVI wieku, natomiast prezbiterium od nawy oddziela wspaniałe, zdobione kunsztowną snycerką, dębowe lektorium z 1500 roku. Ponadto w świątyni zachowała się XI-wieczna chrzcielnica i fragmenty ściennych polichromii. Na zachodniej ścianie znajduje się malowidło przedstawiające biblijny Dzień Sądu. Jeszcze bardziej imponująca jest uderzająca personifikacja Czasu, w postaci szkieletu trzymającego kosę, klepsydrę oraz łopatę.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Salter M., The old parish churches of Mid-Wales, Malvern 1997.
Wooding J., Yates N., A Guide to the churches and chapels of Wales, Cardiff 2011.
Strona internetowa coflein.gov.uk, St Ishow’s church, Partrishow.
Strona internetowa wikipedia.org, St Issui’s Church, Partrishow.