Historia
Średniowieczny dom w Conwy w pobliżu bramy Dolnej i nadbrzeża, został zbudowany w pierwszej połowie XV wieku, z drewna ściętego w latach 1417-1420. Był to zapewne dom kupca o wysokim statusie. W XVII wieku jego właścicielem był Evan David, handlujący na parterze warzywami. W XVIII i na początku XIX wieku był to dom kapitana Samuela Williamsa, handlarza łupków, miedzi i ołowiu. W latach 1850-1910 w domu utworzono hotel Aberconwy i kawiarnię. Następnie był piekarnią i sklepem z antykami, zanim stał się własnością National Trust w 1934 roku. Po przeprowadzeniu gruntownej renowacji w 1976 roku, został udostępniony do zwiedzania.
Architektura
Dom został wzniesiony we wschodniej części miasta, przy skrzyżowaniu łączącym ulicę biegnącą od zamku równolegle do nabrzeża portowego, z ulicą łączącą bramę Dolną z rynkiem. Zbudowano go na planie prostokąta mieszczącego dwa piętra ponad przyziemiem. Dwie dolne kondygnacje oraz południową ścianę szczytową zbudowano z nieobrobionego kamienia, natomiast górne piętro z drewna w konstrukcji szkieletowej, opartej na mocno wystających wspornikach. Dom przykryty został dachem dwuspadowym.
Wejście do budynku znajdowało się na parterze w północnej części ściany wschodniej, w prostym portalu z masywnym kamieniem służącym za nadproże. W późniejszym okresie przebito także wejście po stronie południowo – wschodniej, być może też oryginalne wejście znajdowało się z tyłu budynku. Ponadto elewacje przebite były czworobocznymi otworami okiennymi, z których jeden umieszczono w wykuszu osadzonym na trzech kamiennych konsolach po stronie wschodniej, a drugi pierwotnie znajdował się w wykuszu przy ścianie północnej.
Pomieszczenia przyziemia przykryte były drewnianym stropem belkowym. Najpewniej miały funkcje gospodarcze, tworząc dużą sień i kuchnię. Dwie rozdzielone szachulcową ścianką izby mieszkalne znajdowały się na pierwszym piętrze. Przykrywał je także płaski strop, ale osadzony na jednej długiej i masywnej belce ułożonej na dłuższej osi budynku, opartej przy południowej ścianie na rzeźbionym kamiennym wsporniku, a od północy na belkach poprzecznych i jednej ukośnej, osadzonej na narożnej konsoli. Drugie piętro w XVI wieku podzielono ściankami działowymi na trzy pokoje połączone środkową, małą sienią. Z nich północne było największe, a środkowe, leżące na wysokości sieni, najmniejsze.
Stan obecny
Usytuowany przy ul. Zamkowa 2, Aberconwy jest rzadkim przykładem ocalałego domu-magazynu, zbudowanego przez angielskich kupców handlujących w walijskich miastach w średniowieczu. Dzięki datowaniu drewna wiadomo, iż jest jednym z najstarszych domów na terenie Walii, przez co został uznany za zabytek klasy I. Budynek udostępniony jest do zwiedzania, prezentowane są w nim urządzone pokoje odzwierciedlające codzienne życie z różnych okresów historii. Z powodu podniesienia poziomu gruntu jego parter jest obecnie zagłębiony niecały metr poniżej poziomu sąsiedniej drogi. Część okien oraz otworów wejściowych została przekształcona lub przebita w okresie nowożytnym (kiedy budynek przekształcono na dwa mieszkania), wówczas też wstawiono do wnętrza kominki.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
The Royal Commission on The Ancient and Historical Monuments and Constructions in Wales and Monmouthshire. An Inventory of the Ancient and Historical Monuments in Caernarvonshire, volume I: east, the Cantref of Arllechwedd and the Commote of Creuddyn, London 1956.
Strona internetowa cadwpublic-api.azurewebsites.net, Aberconwy House. Full Report for Listed Buildings.