Historia
Średniowieczny dom w Conwy w pobliżu bramy Dolnej i nadbrzeża, został zbudowany w pierwszej połowie XV wieku, z drewna ściętego w latach 1417-1420. Był to zapewne dom kupca o wysokim statusie. W XVII wieku jego właścicielem był Evan David, handlujący na parterze warzywami. W XVIII i na początku XIX wieku był to dom kapitana Samuela Williamsa, handlarza łupków, miedzi i ołowiu. W latach 1850-1910 w domu utworzono hotel Aberconwy i kawiarnię. Następnie był piekarnią i sklepem z antykami, zanim stał się własnością National Trust w 1934 roku. Po przeprowadzeniu gruntownej renowacji w 1976 roku, został udostępniony do zwiedzania.
Architektura
Dom został wzniesiony we wschodniej części miasta, przy skrzyżowaniu łączącym ulicę biegnącą od zamku równolegle do nabrzeża portowego, z ulicą łączącą bramę Dolną z rynkiem. Zbudowano go na planie prostokąta mieszczącego dwa piętra ponad przyziemiem. Dwie dolne kondygnacje oraz południową ścianę szczytową zbudowano z nieobrobionego kamienia, natomiast górne piętro z drewna w konstrukcji szkieletowej, opartej na mocno wystających wspornikach. Dom przykryty został dachem dwuspadowym.
Wejście do budynku znajdowało się na parterze w północnej części ściany wschodniej, w prostym portalu z masywnym kamieniem służącym za nadproże. W późniejszym okresie przebito także wejście po stronie południowo – wschodniej, być może też oryginalne wejście znajdowało się z tyłu budynku. Ponadto elewacje przebite były czworobocznymi otworami okiennymi, z których jeden umieszczono w wykuszu osadzonym na trzech kamiennych konsolach po stronie wschodniej, a drugi pierwotnie znajdował się w wykuszu przy ścianie północnej.
Pomieszczenia przyziemia przykryte były drewnianym stropem belkowym. Najpewniej miały funkcje gospodarcze, tworząc dużą sień i kuchnię. Dwie rozdzielone szachulcową ścianką izby mieszkalne znajdowały się na pierwszym piętrze. Przykrywał je także płaski strop, ale osadzony na jednej długiej i masywnej belce ułożonej na dłuższej osi budynku, opartej przy południowej ścianie na rzeźbionym kamiennym wsporniku, a od północy na belkach poprzecznych i jednej ukośnej, osadzonej na narożnej konsoli. Drugie piętro w XVI wieku podzielono ściankami działowymi na trzy pokoje połączone środkową, małą sienią. Z nich północne było największe, a środkowe, leżące na wysokości sieni, najmniejsze.
Stan obecny
Usytuowany przy ul. Zamkowa 2, Aberconwy jest rzadkim przykładem ocalałego domu-magazynu, zbudowanego przez angielskich kupców handlujących w walijskich miastach w średniowieczu. Dzięki datowaniu drewna wiadomo, iż jest jednym z najstarszych domów na terenie Walii, przez co został uznany za zabytek klasy I. Budynek udostępniony jest do zwiedzania, prezentowane są w nim urządzone pokoje odzwierciedlające codzienne życie z różnych okresów historii. Z powodu podniesienia poziomu gruntu jego parter jest obecnie zagłębiony niecały metr poniżej poziomu sąsiedniej drogi. Część okien oraz otworów wejściowych została przekształcona lub przebita w okresie nowożytnym (kiedy budynek przekształcono na dwa mieszkania), wówczas też wstawiono do wnętrza kominki.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Haslam R., Orbach J., Voelcker A., The buildings of Wales, Gwynedd, London 2009.
The Royal Commission on The Ancient and Historical Monuments and Constructions in Wales and Monmouthshire. An Inventory of the Ancient and Historical Monuments in Caernarvonshire, volume I: east, the Cantref of Arllechwedd and the Commote of Creuddyn, London 1956.