Historia
Normański zamek w Caerleon wzniesiono przed 1086 rokiem, kiedy to został po raz pierwszy odnotowany w Domesday Book. W latach 1171 – 1175 jego obwarowania miały zostać naprawione lub rozbudowane z inicjatywy Henryka II. Pomimo tego zamek został zdobyty przez Walijczyków w 1217 roku, lecz jeszcze w tym samym roku odbiły go siły anglo – normańskie pod wodzą Williama Marshala, pierwszego earla Pembroke. Zdołał oprzeć się kolejnemu walijskiemu atakowi w 1231 roku. W pierwszej połowie XIII wieku, prawdopodobnie zaraz po odzyskaniu w 1217 roku, został przebudowany z drewnianego na murowany. Prace prowadzono z inicjatywy Williama Marshala, prawdopodobnie przy wykorzystaniu kamieni z rzymskiego fortu legionowego. Po śmierci Williama Marshala, w 1245 roku zamek przeszedł w ręce rodziny de Clare. W XVIII wieku zamek znajdował się już w ruinie.
Architektura
Zamek usytuowano w południowo – wschodnim narożniku rzymskiego fortu legionowego, na północ od rzeki Usk i na zachód od wpadającej do niej mniejszej rzeki Afon Lwyd. W XI wieku był drewnianą budowlą typu motte and bailey z donżonem umieszczonym na ziemnym kopcu i usytuowanym po jego zachodniej stronie podzamczem. Donżon prawdopodobnie posiadał formę shell keep, czyli obwodu obronnego poprowadzonego wzdłuż krawędzi stoków wzniesienia. Kopiec miał 65 metrów średnicy i 30 metrów wysokości, o średnicy wierzchołka 25 metrów. Otoczony był fosą, prawdopodobnie z przerzuconym nad nią mostem zwodzonym. Na początku XIII wieku drewniany donżon został zastąpiony murowanym, wzniesiono także u podstawy kopca dwuwieżową bramą i co najmniej dwie inne cylindryczne wieże czy też baszty na przedzamczu, połączone kurtynami kamiennego muru obronnego.
Stan obecny
Do dnia dzisiejszego przetrwała jedynie pojedyncza baszta zewnętrznego fragmentu obwarowań z XIII wieku i fragment muru obronnego. Na ogrodzonym, gęsto porośniętym drzewami terenie, widoczny jest także ziemny kopiec na którym pierwotnie stał donżon. Zamek obecnie najbardziej jest znany z przekazu kronikarza Geoffreya z Monmouth, który sugerował, że Caerleon było dworem króla Artura i uważał, że ruiny rzymskiego amfiteatru są pozostałościami jego legendarnego okrągłego stołu.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Kenyon J., The medieval castles of Wales, Cardiff 2010.
Salter M., The castles of Gwent, Glamorgan & Gower, Malvern 2002.