Historia
Miejscowe dobra w 1191 roku należeć miały do rodu Lockhartów, po których przejęli je Campbellowie z Loudoun, a następnie Cunninghamowie z Kilmaurs. Za czasów tych ostatnich, w XIII lub XIV wieku, zbudowany został zamek Kerelaw. W 1488 roku zniszczyły go oddziały Hugha Montgomerie, pierwszego earla Eglinton, w trakcie długotrwałego sporu prowadzonego przez zwaśnione klany. Kerelaw ponownie zniszczone zostało przez ród Montgomerie w 1526 roku, za co w odwecie spalono zamek Eglinton. Kerelaw został odbudowany, służąc celom mieszkalnym przez prawie trzy kolejne stulecia. Od 1655 roku jego ostatnimi właścicielami byli Hamiltonowie, zamieszkujący na zamku aż do budowy wygodniejszej siedziby w 1787 roku.
Architektura
Zamek wzniesiono na wschodnim brzegu płynącego niewielką dolinką strumienia Stevenston Burn. Było to w miarę regularne założenie z prostokątnym w planie budynkiem po stronie wschodniej i nieco krótszym budynkiem na zachodzie, pomiędzy którymi znajdował się dziedziniec. Przyziemie budynku wschodniego podzielone było na szereg sklepionych kolebkowo pomieszczeń ułożonych w jednym trakcie. Powyżej znajdowało się co najmniej jeszcze jedno piętro.
Stan obecny
Do czasów współczesnych przetrwały skromne ruiny skrzydła wschodniego i jeszcze gorzej zachowane pozostałości zabudowań po stronie zachodniej. W murach widoczny jest zamurowany portal i szereg ostrołucznych okien, przynajmniej częściowo rekonstruowanych w czasach nowożytnych. Teren jest ogrodzony płotem, choć najpewniej istnieje możliwość przejścia na dawny dziedziniec zamkowy.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Coventry M., The castles of Scotland, Prestonpans 2015.
Strona internetowa canmore.org.uk, Kerelaw Castle.