Historia
Zamek w świetle badań archeologicznych został wzniesiony w XIII wieku. W XIV wieku król Karol Robert podarował go rycerzowi Rolandowi, założycielowi rodu Lórántffych, którzy posiadali zamek przez całe XIV stulecie. W połowie XV stulecia zamek został zajęty przez pohusycki zbrojny ruch bratrzyków. Wygnano ich dopiero w 1460 roku, po stłumieniu niepokojów i odbiciu Kapli przez króla Macieja Korwina. Zamek prawdopodobnie funkcjonował jeszcze krótko, lecz z końcem XV wieku został ostatecznie opuszczony.
Architektura
Górny rdzeń zamku o wymiarach około 55 x 20 metrów, składał się dwutraktowego budynku mieszkalnego po stronie wschodniej oraz drugiego budynku usytuowanego po przeciwnej zachodniej części otoczonego murem dziedzińca. Budynek wschodni może być także rekonstruowany jako mniejsza zabudowa jednotraktowa z położoną obok niedużą wieżą. W ich pobliżu umieszczono również około dwumetrowej szerokości cysternę na wodę deszczową. Zamek górny zajmował najwyższą część wzniesienia i być może od zachodu zabezpieczony był zewnętrznym murem parchamu. Za nim utworzono nieco niżej położone obwarowane podzamcze (20 x 30 metrów) z kolejnymi budynkami po stronie południowo – zachodniej, prawdopodobnie gospodarczymi, oraz bramą na północnym – wschodzie. U podnóża wzniesienia prawdopodobnie znajdował się zewnętrzny pas obwarowań, zarówno murowanych, jak i drewniano – ziemnych.
Stan obecny
Zamek nie zachował się do czasów współczesnych. Dojście ze wsi na teren gdzie się znajdował zajmuje około 25 minut. Obecnie teren porośnięty jest dość gęsto drzewami i krzewami.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Bóna M., Plaček M., Encyklopedie slovenských hradů, Praha 2007.
Wasielewski A., Zamki i zamczyska Słowacji, Białystok 2008.