Historia
Zamek został wzniesiony prawdopodobnie pod koniec XIII wieku, przez rycerską rodzinę z rodu Abów, która wzniosła także pobliski zamek Kysak. Od ich nazwy obie te warownie nazywane są również Drienov. Jako, iż w trakcie dzielenia rodowego majątku w 1289 roku jeszcze o nim nie wspomniano musiał zostać zbudowany po tej dacie, a przed 1297 rokiem, kiedy to został już źródłowo potwierdzony. Zamek w Obišovcach nie funkcjonował długo, zapewne zanikł już w połowie XV wieku. O niezbyt długiej jego egzystencji świadczy między innymi brak podzamcza oraz brak znalezisk archeologicznych późniejszych niż z połowy XV wieku.
Architektura
Niewielki zamek założono na planie owalu o wymiarach około 32 na 25 metrów, na szczytowej części wzniesienia. Wewnątrz obwodu murów obronnych, grubych na 1,7-2,5 metra, wzniesiono po wschodniej stronie budynek mieszkalny, a w północno – wschodniej części do muru dostawiono cylindryczną wieżę. Posiadała ona wewnętrzną średnicę 3,5 metra, a grubość jej ścian dochodziła do 2,8 metra. Z powodu niewielkiej przestrzeni wewnętrznej, raczej pełniła ona jedynie funkcje obronne, a nie mieszkalne. Te drugie spełniał trójprzestrzenny, prawdopodobnie jednopiętrowy budynek. Z powodu dostawienia do muru obronnego jego pomieszczenia na poziomie przyziemia były nieregularne. Składały się z dużej środkowej komnaty i dwóch mniejszych bocznych komór. Najmniejsza wschodnia mogła pełnić rolę spichlerza lub magazynu. Jej wentylację zapewniały pionowe wąskie otwory w murze obwodowym. Wzorem innych tego typu średniowiecznych budowli funkcje rezydencjonalno – reprezentacyjne pełniło zapewne piętro budynku. Na dziedzińcu, w jego centralnej części znajdowała się cysterna na wodę deszczową, natomiast bramę umieszczono po stronie południowo – zachodniej. Zapewne były to zwykłe wrota w murze, lecz od strony dziedzińca stał przy niej dom straży. Całość zamku w odległości 16-19 metrów od murów obronnych otaczał wał ziemny i sucha, głęboka na około 2,5 metra fosa. Droga do zamku wiodła od strony południowej, a następnie na zachodzie wchodziła na koronę wału z którego wiodło przejście na przerzucony ponad przekopem drewniany most.
Stan obecny
Z zamku pozostały niewielkie, dolne fragmenty muru obronnego i budynku mieszkalnego. Czytelne są także wały ziemne i fosa. Do ruin można dość ze wsi, lecz szybsza trasa biegnie wprost z szosy u stóp wzgórza. Wstęp na ich teren jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Bóna M., Plaček M., Encyklopedie slovenských hradů, Praha 2007.
Wasielewski A., Zamki i zamczyska Słowacji, Białystok 2008.