Historia
Kościół, a właściwie pierwotną rotundę, zbudowali w drugiej połowie XIII wieku benedyktyni, którzy osiedli na górze Johannisberg nad Kremnicą. Mogła być ona kaplicą pielgrzymkową lub wotywną przy źródle wodnym o znaczeniu kultowym. W XV wieku rotundę przebudowano, kiedy to zwieńczono ją sklepieniem i prawdopodobnie dobudowano także północną zakrystię. Główna przebudowa mająca na celu powiększenie świątyni nastąpiła w XVI wieku. Być może prace te zakończono w 1588 roku, gdyż taką datę naniesiono nad wejściem do przyziemia wieży. W okresie tym kościół użytkowali już protestanci, posiadający budowlę do 1673 roku. Kompleksowa restauracja budowli rozpoczęła się w 1989 roku i zakończyła w 2007.
Architektura
Pierwotna budowla była późnoromańską rotundą z wewnętrznymi ślepymi arkadami, przy czym wschodnia stanowiła głębszą wnękę służącą za prezbiterium (podobnie jak w rotundzie w Bína). Nie licząc wschodniej wnęki utworzono sześć arkad, zwieńczonych ostrymi łukami znamionującymi nadejście stylu gotyckiego. W XV wieku wnętrze rotundy przykryto sklepieniem gwiaździstym z żebrami wtopionymi w ściany obwodowe bez użycia wsporników.
Po przebudowie do częściowo wyburzonej po zachodniej stronie rotundy dostawiono trójnawowy korpus, zakończony od zachodu trójpietrową wieżą. W ten sposób rotunda stała się prezbiterium gotyckiego kościoła. Wnętrze korpusu zwieńczono sklepieniami krzyżowymi, bezżebrowymi, opartymi na masywnych czworobocznych filarach.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Strona internetowa apsida.sk, Kremnické Bane.