Historia
Czarny Zamek (słow. Čierny Hrad, węg. Feketevár) został najprawdopodobniej zbudowany na miejscu starych umocnień z wczesnej epoki brązu, zasiedlonych następnie przez plemiona Słowiańskie w IX i X wieku. Średniowieczna warownia powstała prawdopodobnie pod koniec XIII lub na początku XIV wieku. Zamek zbudowano w górach, daleko od głównych szlaków, prawdopodobnie z powodu wypłukiwania złota w pobliskim Zlatne. Strategiczne położenie zamku umożliwiało także kontakt wzrokowy z zamkami Gýmeš i Hrušov. Kres funkcjonowania warowni nastąpił w drugiej połowie XIV wieku, choć mógł on być jeszcze tymczasowo użytkowany w XVI stuleciu, gdyż w 1516 roku król Ludwik II udzielił Piotrowi i Mikołajowi Forgáchom swobody wydobycia cennych metali w pobliżu Czarnego Zamku.
Architektura
Zamek składał się z obwodu murów o kształcie zbliżonym do owalu o wymiarach około 90 na 60 metrów, przy czym najwyższy rdzeń zamku miał 39 x 17 metrów. Po jego południowej stronie usytuowano mieszkalną wieżę główną, wysuniętą przed lico murów. Być może pełniła ona także rolę wieży bramnej. Po stronie północnej umiejscowiono dom mieszkalny, również wysunięty przed mur obronny, którego dwie załamane kurtyny były dość cienkie, ich grubość wynosiła jedynie około 90 cm. Pośrodku dziedzińca znajdował się zbiornik na wodę, a do wewnętrznych ścian murów dostawiono pomocniczą, drewnianą zabudowę. Zewnętrzną strefę obrony stanowił obwodowy przekop i usypany obok niego wał ziemny, na którym wzniesiono dodatkowo kamienny mur obronny.
Stan obecny
Zamek nie przetrwał do czasów współczesnych. Zachowały się jedynie skromne relikty kamiennych murów. Wstęp na ich teren jest wolny.
powrót do indeksu alfabetycznego
bibliografia:
Bóna M., Plaček M., Encyklopedie slovenských hradů, Praha 2007.
Wasielewski A., Zamki i zamczyska Słowacji, Białystok 2008.